การนั่งสมาธิและการฝึกจิต : หน้า 75/137

ภาวนา - จิต ๓๕. นั่งสมาธิต้องเงียบ หลวงพ่อครับ เวลานั่งสมาธิแล้วก็มีพระคอยพูดสั่งสอนไปด้วย ตามพระวินัยเล่ม ๓ นักธรรมเอก บอกว่ากรรมมัฏฐาน ๒ ข้อ คือ ๑.สมถกรรมมัฏฐาน ๒.วิปัสสนากรรมมัฏ ฐาน ต้องใช้สถานที่ซึ่งเงียบสงัด สงบ เพื่อจะให้ถึงซึ่ง พระนิพพาน การที่มีพระคอยพูดสั่งสอน จะเงียบสงัด ได้อย่างไรล่ะครับ ? เวลาฝึกสมาธิ พวกเราที่วัดพระธรรมกายเคยทำมาแล้ว แบบ ต่างคนต่างนั่งเงียบไม่พูดไม่จา ใครจะเป็นใครจะตายไม่รับรู้ แต่ อย่างไรก็ตามขอให้สามเณรได้รู้ไว้อย่างหนึ่งว่า ผู้ที่เข้าถึงธรรมกายนั้น เมื่อฝึกได้ถูกส่วนใจจรดเข้าศูนย์กลางกายได้แล้ว เพียงแต่กล่าวนำใน การทำสมาธิไม่กี่ประโยค ก็สามารถน้อมใจผู้ที่นั่งสมาธิอยู่ด้วยให้ปล่อย ใจตาม แล้วตกศูนย์กลางกายเป็นสมาธิได้ง่าย คนส่วนมากมักเข้าใจกันว่า ผู้ที่นั่งสมาธิจะต้องนั่งหลับตานิ่ง ใครมากระทบตัวสักนิดก็ไม่ได้ มีเสียงรบกวนก็ไม่ได้ ขอบอกว่าไม่ต้อง ถึงขนาดนั้นหรอก ความจริงไม่ว่าจะอยู่ในท่านั่ง นอน ยืน เดิน เราก็ ทำสมาธิได้ มีเสียงรบกวนก็ทำได้ บางครั้งการนั่งสมาธิที่มีท่านที่ทำ สมาธิได้แล้วเป็นผู้กล่าวนำ แล้วเราเอาใจจรดศูนย์กลางกายปล่อยใจ ไปตามเสียงของท่าน เราสามารถเป็นสมาธิได้ดีกว่านั่งคนเดียวเสีย ด้วยซ้ำ สามเณรชอบอ่านตำรา ไม่เคยอ่านพบบ้างหรือว่าในระหว่าง เวลาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จประกาศพระศาสนา ในที่หลายๆ แห่ง มีผู้ทำสมาธิปล่อยใจตามกระแสเสียง ที่ทรงแสดงธรรมลุ่มลึกไปตาม ห ล ว ง พ่ อ ตอบ ปั ญ ห า