ข้อความต้นฉบับในหน้า
ภาวนา -
จิต
ด๖. นั่งสมาธิทำไมจึงได้ผลเร็ว-ช้าต่างกัน
การนั่งสมาธิ เห็นบางคนต้องทนนั่งหลายๆ ชั่วโมง ใจจึงจะสงบ
ได้ บางคนเดี๋ยวเดียวก็ได้ ทำไมจึงแตกต่างกันครับ ?
คืออย่างนี้นะ เอาละจะไม่ขอใช้คำว่าใครมีบุญเก่าบุญใหม่มาก
ละนะ แต่จะใช้คำว่าใครที่ปกติเป็นคนไม่เจ้าอารมณ์ เป็นคนที่ไม่
เอาแต่ใจตัวเอง ไม่ทำตามแต่ใจอยาก เป็นคนมีเหตุผล คนประเภทนี้
เมื่อถึงเวลาทำสมาธิ จะประคองใจให้หยุดให้นิ่งได้ง่าย
สำหรับท่านที่ประคองใจให้หยุดให้นิ่งไม่ค่อยจะได้กับเขา ก็
รู้ไว้เถอะว่าเราน่ะเจ้าอารมณ์ อย่าสงสัยเลยนะ
ก็เพราะว่าเป็นคนเจ้าอารมณ์เอาแต่ใจตัวเองนี่แหละ หลวงพ่อ
จึงต้องใช้วิธีฝึกให้แบบดัดสันดาน แต่ถ้าพูดก่อนหน้านี้ตรงๆ คงไม่
ยอมมาวัดกันหรอก ก็ต้องค่อยๆ ตะล่อม “มานะ มาอยู่กลด” มาอยู่
ทำไม? “มาดัดนิสัยเจ้า อารมณ์”..
ถ้าพูดภาษาชาวบ้านให้ชัดแบบสมัยพ่อขุนรามคำแหง ก็ต้อง
พูดว่ามาฝึกหัดดัดสันดานเจ้าอารมณ์กันไง ที่เรามาปักกลดกันนี่
พระก็ปักกลด เณรก็ปักกลด ญาติโยมก็ปักกลด ให้ปักกลดอยู่ทำไม?
ก็จะดัดสันดานเจ้าอารมณ์ให้อย่างไรล่ะ เช่น เมื่อก่อนนี้กว่า
จะนอนได้ อุ้ย....ไม่มีห้องแอร์ละก็ ฉันนอนไม่หลับ คราวนี้มาอยู่วัดอยู่
กลดเป็นอย่าง ไรบ้างล่ะ นอนบนลูกรังสบายดีไหม เอ๊ะ....มันก็หลับได้
นี่ยกตัวอย่าง
เพียงแค่การเป็นคนเจ้าอารมณ์อย่างเดียว มันยังส่งผล
ไปถึงการกระทำทุกเรื่องอย่างนึกไม่ถึง เมื่อเป็นอย่างนี้ มาเถอะนะมา
ห ล ว ง พ่ อ
ตอบ ปั ญ ห า