1 ครั้ง
ในเรื่องการฝึกจิต พระภาวนาวิริยคุณได้เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างจิตที่นิ่งในสมาธิกับจิตที่นิ่งเมื่อหลับ โดยจิตที่นิ่งในสมาธิจะมีสติเป็นตัวกำกับ ซึ่งทำให้สามารถควบคุมจิตให้อยู่ที่ศูนย์กลางได้ ต่างจากจิตที่หลับซึ่งไม่มีสติและไม่รับรู้ตัวเอง การฝึกสติและสมาธิจึงเป็นเส้นทางสำคัญในการเข้าถึงจิตที่มีความสงบและมั่นคง ในกรณีที่การนอนหลับจะไม่มีการฝึกสมาธิจะส่งผลให้จิตไม่พัฒนา และแม้แต่ในช่วงที่จิตอยู่ในจุดนิ่งก็ไม่ถือว่าทำฝึกสมาธิได้ เรื่องนี้จึงเกี่ยวข้องกับการประสานระหว่างสติและสมาธิอย่างชัดเจน โดยสรุปแล้ว ทั้งสองมิติเป็นสิ่งที่ต้องร่วมกันในการฝึกจิตให้เกิดความสมบูรณ์และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
-จิตนิ่ง
-สมาธิ
-สติ
-การฝึกจิต
-หลับสนิท