การตั้งจิตที่ฐานที่ 7 ง่าย...แต่..ลึก!!! หน้า 36
หน้าที่ 36 / 272

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เสนอวิธีการตั้งจิตที่ฐานที่ 7 ซึ่งหมายถึงการหยุดใจที่กลางท้องเหนือสะดือขึ้นมา 2 นิ้วมือ โดยการนึกถึงเส้นด้ายที่ขึงเป็นกากบาทเพื่อสร้างสมาธิและความสงบ โดยฐานที่ 6 และ 7 เป็นกุญแจสู่การฝึกสมาธิที่ถูกต้อง ผู้ฝึกต้องนำใจมายังจุดนี้อย่างสม่ำเสมอ เพื่อสัมผัสกับการตั้งจิตอย่างแท้จริง และเรียนรู้การนึกถึงดวงใสประดุจเพชรเพื่อพัฒนาจิตใจอย่างมีคุณภาพ ที่สำคัญคือการเชื่อมโยงกับคำสอนของหลวงปู่

หัวข้อประเด็น

-การฝึกสมาธิ
-ฐานที่ 7
-จิตใจสงบ
-แนวทางการตั้งจิต
-วิธีนิกบริกรรมนิมิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ฐานที่ ๕ อยู่ที่ปากช่องคอ เหนือลูกกระเดือก ฐานที่ 5 อยู่ในกลางท้อง ระดับเดียวกับสะดือของเรา สมมติว่าเราหยิบเส้นด้ายขึ้นมา ๒ เส้น นำมาขึงให้ตึง จากสะดือทะลุ ไปด้านหลังเส้นหนึ่ง จากด้านขวาทะลุไปด้านซ้ายอีกเส้นหนึ่ง ให้ เส้นด้ายทั้งสองติดกันเป็นกากบาท ตรงจุดตัดที่เล็กเท่ากับปลายเข็ม นั่นคือ ฐานที่ ๖ ฐานที่ ๗ จะอยู่เหนือฐานที่ 5 ขึ้นมา ๒ นิ้วมือ โดยสมมติ เอานิ้วชี้กับนิ้วกลางมาวางซ้อนกัน และนำไปทาบตรงจุดตัดของ เส้นด้ายทั้งสอง สูงขึ้นมา ๒ นิ้วมือ ตรงนี้เรียกว่า ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ เป็นที่ตั้งใจของเราอย่างแท้จริง ๗ จากฐานที่ ๑ ถึง ฐานที่ 5 เป็นทางเดินของใจ แต่ฐานที่ตั้ง ของใจที่แท้จริง คือ ฐานที่ ๗ เราจะต้องเอาใจมาหยุดนิ่งที่ฐานที่ ๗ ให้ได้ตลอดเวลาเลย เราจะเห็นฐานที่ ๗ ได้ชัดเจนก็ต่อเมื่อใจหยุดสนิทถูกส่วน สมบูรณ์ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์แล้ว แต่ตอนนี้เรายังเป็นผู้ฝึกใหม่ ใจยัง ไม่หยุดนิ่ง ก็ให้สมมติเอาว่าอยู่ในกลางท้อง ในระดับที่เหนือจาก สะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ หรือจำง่าย ๆ ว่า อยู่ตรงกลางท้องของเรา ฐานที่ ๗ ต้องการแค่ให้รู้จักว่าอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่เอาไว้สำหรับไป ควานหาว่าอยู่ตรงไหน ไม่ต้องนะ สมมติว่าอยู่กลางท้องในตำแหน่ง ที่เรารู้สึกว่าสบาย แล้วเราพึงพอใจที่จะเอาใจเรามาวางไว้ตรงนี้ วิธีนิกบริกรรมนิมิต คราวนี้ปฏิบัติตามหลักวิชชาที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านให้นึกถึงดวงใสประดุจเพชรลูกที่เจียระไนแล้ว !!!
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More