การหลับในอู่ทะเลบุญ : หน้า 193/272

เขาเรียกว่าหลับใหล แต่นี่ไม่ใช่ หลับลึกที่มีการตื่นตัวภายใน ให้รู้จัก กันอย่างนี้ เพราะฉะนั้นถ้ามีประสบการณ์อย่างนี้ ฝึกต่อไป หยุดต่อไป นิ่งไปเรื่อย ๆ ให้วันกับคืนเป็นเหมือนหนึ่งเดียวกัน กลางวันคือ กลางคืน กลางคืนคือกลางวันเป็นผู้ที่มีราตรีเดียว สว่างโพลงภายใน อย่างนี้ ส่วนใครที่ยังไม่ถึงจุดนี้ก็ฝึกต่อไปนะลูกนะ ฝึกหยุดฝึกนิ่ง พอหยุดนิ่งถูกส่วน เดี๋ยวก็ได้ทุกคน คืนนี้ก็เช่นเคย ใครเหนื่อย ใครเพลีย ใครง่วง ใครถึง ก็ปล่อยให้ หลับไปเลยในกลางอู่แห่งทะเลบุญ ใครเมื่อยก็ขยับ ฟุ้งหยาบก็ลืมตา แล้วค่อยว่ากันใหม่ ทำอย่างนี้ให้ลูกทุกคนสมหวังดังใจในการเข้าถึง พระรัตนตรัยในตัวคืนนี้ต่างคนต่างนั่งกันไปเงียบ ๆ ศุกร์ที่ ๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ ๑๙๓ | หลับในอู่ทะเลบุญ