หมั่นสังเกตเพื่อการพัฒนา ง่าย...แต่..ลึก!!! หน้า 119
หน้าที่ 119 / 272

สรุปเนื้อหา

การฝึกฝนในการสังเกตตัวเองขณะนั่งสมาธิเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อให้รู้ว่าทำอย่างไรถึงจะรู้สึกสบายและเบิกบาน เมื่อเราฝึกทำบ่อย ๆ จะเกิดความเข้าใจและมีความภาคภูมิใจในความสำเร็จของตนเอง สิ่งที่สำคัญคือการสังเกตว่าตนเองทำถูกต้องหรือไม่ เพื่อให้สามารถปรับปรุงการฝึกได้ การลองผิดลองถูกในช่วงแรกเป็นเรื่องปกติ แม้จะเรียนรู้มานานแค่ไหน ยังคงต้องมองว่าตนเองคือผู้เริ่มฝึกใหม่อยู่เสมอ ความสม่ำเสมอในการทำจึงเป็นกุญแจสำคัญในกระบวนการพัฒนา

หัวข้อประเด็น

-การสังเกตตัวเอง
-การนั่งสมาธิ
-การฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง
-ความสำคัญของการทำซ้ำ
-ความรู้สึกสบายและเบิกบาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หมั่นสังเกต ส้ แล้วก็หมั่นสังเกต อย่านั่งโดยไม่สังเกต สังเกต หมายถึง เออ วันนี้นั่งแล้วรู้สึกดีจังเลย สบายจังเลย เราทำอย่างไร ให้จำ วิธีการเอาไว้ ทำอย่างนี้แล้วไม่ฟัง ไม่ง่วง ทำอย่างนี้แล้วมันไม่แคบ ไม่ อึดอัด ไม่มึน ไม่ซึม ไม่ถึง ทำอย่างนี้แล้วสบาย ทำอย่างนี้แล้ว เบิกบาน ทำอย่างนี้นั่งแล้วรู้สึกว่า เวลาหมดไปเร็วเหลือเกิน อยาก นั่งอยู่นาน ๆ ก็สังเกตเอาไว้เราทำอย่างไรจึงได้อย่างนี้ แล้วก็ทำ อย่างนี้ซ้ำ ๆ ไปเรื่อย ๆ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านใช้คำว่า ภาวิตา พหุลีกตา ทำบ่อย ๆ ทำเนือง ๆ ทำซ้ำ ๆ ณ จุดที่ทำ ต้องสังเกตนะลูกนะ สังเกตอย่างนี้ดี อย่าไปสังเกตจ้องจับผิดใคร อย่างนั้นไม่ดี ไม่เกิดประโยชน์อะไร หมดเวลาแล้ว มาสังเกตตรงนี้ดีกว่า ว่าเรา ทำถูกไหมหรือยังไม่ถูก หรือถูกแล้วแต่ยังไม่สมบูรณ์ หรืออย่างนี้ สมบูรณ์ พอสังเกตอย่างนี้เดี๋ยวเราก็จะนั่งดี จะปลื้มอกปลื้มใจ จะมีปีติ มีความภาคภูมิใจว่า คนทะเล่อทะล่าอย่างเราก็ทำเป็นกับเขาเหมือน กันนะ เลยเผลอไป ไม่ทำ เว้นไป ๒ วัน ๓ วัน ไปให้ความสำคัญกับ เรื่องอื่น พอมีอารมณ์ก็กลับมาทำใหม่ อ้าว ไม่ได้อย่างเดิมซะแล้ว นีอย่าชะล่าใจนะลูกนะ เรายังฝึกใหม่อยู่ แม้จะฝึกมานานแค่ไหน เป็นวัน เป็นเดือน เป็นปี เป็นหลาย ๆ ปี แล้วก็ตาม ก็ยังได้ชื่อว่า เป็นผู้ฝึกใหม่อยู่ ยังไม่ชำนาญ ๑๑๙ | รสแห่งธรรมเลิศกว่ารสทั้งปวง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More