การหาเกาะแห่งธรรมในทะเลชีวิต : หน้า 217/272

สัตว์ร้าย คลื่นลม ตลอดจนกระทั่งหมดแรงจมน้ำตายอย่างนั้น เมื่อไร เราขึ้นเกาะได้เราจึงจะปลอดภัย ในทะเลของชีวิตก็เช่นเดียวกัน มีเกาะแห่งธรรมซึ่งเป็นที่พึ่ง และที่ระลึก พระพุทธเจ้าตรัสไว้ ธมฺมทีปา ธมฺมสฺสรณา นาญญสุสรณา มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง สิ่งอื่นไม่ใช่ นี่พระพุทธเจ้าท่านยืนยันอย่างนี้ เพราะฉะนั้นในทะเลชีวิตที่เราเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏฏสงสาร ถ้ายังขึ้นเกาะไม่ได้ก็มีความสะดุ้งหวาดเสียว มีแต่ความทุกข์ ทรมานอยู่ตลอดเวลา ถ้าขึ้นเกาะได้แล้วชีวิตนี้ก็จะเปี่ยมไปด้วย ความสุข ความสุขที่เป็นอมตะ เป็นความสุขที่แท้จริง ที่เป็นที่พึ่ง เพราะฉะนั้น ธมุมที่ปา ธมฺมสุสรณา มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรม พึ่ง นาญญสุสรณา สิ่งอื่นไม่ใช่ นี่ก็เป็นเครื่องยืนยันว่า เราจะต้องพยายามปฏิบัติให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ ถ้าหากเราเข้าใจอย่างนี้แล้ว เราจะได้ดำเนินชีวิตของเราต่อไป เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย ไม่ว่าเราจะนั่งนอนยืนเดิน หรือจะทำอะไร ก็แล้วแต่ เราต้องเอาใจหยุดไปที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ใจมันคุ้น ให้ใจมันเชื่องอยู่กับบริเวณนี้ เพราะเราทราบดีแล้วว่า พระธรรมกาย อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เมื่อทราบอย่างนี้แล้ว ทำไมเราถึงจะ ต้องเอาใจไปจรดไว้ที่อื่นล่ะ ก็ควรจะเอาใจมาตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ อย่างนี้อย่างเดียว ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ไม่ประมาทในชีวิต ๒๑๗ | ประโยชน์ของสมาธิ