ข้อความต้นฉบับในหน้า
เฉย ๆ ไม่อยากจะภาวนา สัมมา อะระหัง ต่อไป ถ้าเป็นอย่างนี้ แสดงว่า
ใจหยุดแล้ว เราก็ไม่ต้องย้อนกลับมาภาวนา สัมมา อะระหังใหม่ ตอนนี้
ใจมันยอมแล้ว มันหยุดแล้ว หมดพยศแล้ว ก็จะตรึกอยู่กับดวงใส ๆ หรือ
พระแก้วใส ๆ หรือถ้าเรานึกถึงเพชรนิลจินดา ภาพเพชรนิลจินดาก็จะ
มาปรากฏเกิดขึ้น สิ่งที่เราจะต้องทำต่อไปคือหยุดนิ่งเฉยอย่างนั้น
มีสติกับสบายและสม่ำเสมอ ไม่ช้ามันก็จะถูกส่วนไปเอง
การถูกส่วน เราจะไปบังคับให้ถูกส่วนไม่ได้ มันจะ
เป็นของมันเอง เมื่อเรามีสติ มีความสบาย แล้วก็
สม่ำเสมอ พอถูกส่วนมันก็จะหล่นวูบไปเลย เหมือน
ตกจากที่สูง วูบไปฐานที่ 5 แล้วจะไปยกเอาดวงธรรม
ที่ทำให้เป็นกายมนุษย์หยาบ ใสบริสุทธิ์โตเท่ากับฟอง
ไข่แดงของไก่ขึ้นมาเอง หลังจากนี้ก็ง่ายแล้ว ไม่ยากแล้ว
มันยากตรงหยุดแรกที่ใจยังพยศอยู่
หรือเราจะไม่นึกภาพนิมิต แต่จะวางใจให้หยุดนิ่งเฉย ๆ ก็ได้
จะภาวนา สัมมา อะระหัง ด้วยก็ได้ ไม่ภาวนาก็ไม่เป็นไร แล้วก็วางใจ
นิ่ง ๆ ให้มีสติสบายสม่ำเสมอ เดี๋ยวใจก็จะค่อย ๆ โล่ง ค่อย ๆ ว่าง
ไปทีละน้อย ๆ จนกระทั่งมันจะนิ่งไปเอง พอนิ่งแล้วมันก็จะค่อย ๆ
ใสขึ้น ความใสในกลางความมืด เหมือนดาวประกายพฤกษ์ที่เจิดจ้า
ในคืนเดือนมืด แล้วหลังจากนั้นมันก็จะละเอียดลุ่มลึกลงไปเรื่อย ๆ
ต้องอาศัยการฝึกฝน ค่อย ๆ สั่งสมบ่อย ๆ เราจะใจร้อนใจเร็วทำแบบ
ๆ
น
๗๑ | ม้าพยศ