การทำลายกำแพงแห่งความกลัว : หน้า 204/272

เพราะฉะนั้นทำลายกำแพงแห่งความกลัวออกไปเสียให้หมด ทุบทิ้งไปเลย ให้มันล่มสลายไป ขุดรากเหง้าแห่งความกลัวที่ฝังใน สุสานของหัวใจ กลัวไม่ได้ ไม่เห็น ไม่เป็น ขุดแล้วก็เอาไปทำลายเสีย ให้หมด แล้วก็ทำใจให้เบิกบาน แช่มชื่น ท่องคาถาสำเร็จว่า แม้มืดตื้อ มืดมิด เราก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม ให้เบิกบานทีเดียว มีหลายท่านมาเล่าให้ฟัง บอกหลวงพ่อครับ ชาตินี้ผมคงไม่มี โอกาสเห็นกับเขาหรอก นั่งมาตั้งนาน งานก็เยอะ ภารกิจก็มาก อายุขัยก็เพิ่มพูน ร่างกายก็เสื่อมไปทุกวัน ก็ได้แนะนำว่า เอาเถอะ นั่งไปตามที่หลวงพ่อแนะ ทำง่าย ๆ สบาย ๆ เราลืมกฎเกณฑ์ชั่วคราว ไว้ก่อน นั่งแบบสบาย สบาย ถ้าเรานึกถึงศูนย์กลางกายในตัวไม่ได้ นึกแล้วเครียด เราก็เอาตัวเราอยู่ในศูนย์กลางกาย ก็ทำไป ปรากฏว่า มีอยู่วันหนิงได้ผล ใจสบาย สบาย ใจรวมพรีบ สว่างโพลงภายใน เห็นตัวเองสุกใสทีเดียว มีความสุขมาก เลยพลอย ทำให้ทั้งบ้านเกิดการตื่นตัวอยากปฏิบัติธรรม เพราะคนที่มองดูแล้ว ว่าคงทําไม่ได้ หรือถ้าได้ก็ยากมากที่สุดยังทําได้ ก็เกิดการตื่นตัวปฏิวัติ ความคิดกันใหม่ ทำจิตให้สงบ แล้วก็พบแสงสว่าง พบตัวเอง พบ องค์พระภายใน เห็นไหมจ๊ะว่า เขาก็ทำได้ บางคนก็บอกว่า วิธีที่หลวงพ่อบอกว่า ให้ลืมกฎเกณฑ์ไว้ชั่วคราว คือ เราลืมแต่เราก็ยังอยู่ในลู่ ที่บอกว่า ง่วงก็หลับ เมื่อยก็ขยับ ฟังก์ ลืมตา ผมก็ไปทำตามที่หลวงพ่อแนะ แต่เดิมมีความรู้สึกว่า นั่งสมาธิเราคงหลับไม่ได้ หลวงพ่อคิดดู สิครับว่า ผมเหนื่อยมาจากงาน สังขารมันไม่ไหว แต่ใจผมมันสู้ พอ