บทบาทของพระอานนท์ในฐานะอุปัฏฐากของพระพุทธเจ้า : หน้า 9/83

อุปัฏฐากของพระพุทธเจ้า ในอรรถธกถาของอังค์ตตรนิยกได้กล่าวว่า พระพุทธเจ้าไม่มีอุปัฏฐากประจำกะหลังปี 20 หลังจากที่พระองค์ตรัสรู้ธรรม ในตอนนั้นคณะสงฆ์ได้อภิปรายว่าใครควรจะเข้ามารับหน้าที่เป็นอุปัฏฐากประจำของพระพุทธเจ้า พระอานนท์จึงทูลขอพร 8 ประการ หลังจากที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสสาธยายโทษและอนิสงส์ที่ทูลขอพร 8 ประการแล้ว จึงทรงประธาน ตามที่พระอานนท์ขออนุญาตทุกประการ ดังนั้นพระอานนท์จึงได้รับตำแหน่งเป็นพุทธอุปัฏฐากประจำตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา10 นอกจากนั้น ในมหาปุรีนิพพานสูตรของที่มาคู (ที่มาคูในพระไตรปิฎกฉบับสามารถเทียบได้กับที่มาคูในพระไตรปิฎกบาลี) ได้กล่าวว่าพระอานนท์เป็นอุปัฏฐากของพระพุทธเจ้ามา 25 ปี11 ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงทำการเผยแพร่หลังจากตรัสรู้ 45 ปีดังนั้น จึงสรุปได้ว่าพระอานนท์เป็นอุปัฏฐากของพระพุทธเจ้าในปีที่ 20 หลังจากตรัสรู้แล้ว ในคัมภีร์สารมุตปาปสาทิกาได้กล่าวว่าพระอานนท์เป็นอุปัฏฐากของพระพุทธเจ้าตั้งแต่พระองค์ตรัสรู้12 เพราะฉะนั้นข้อมูลจากทั้งสามคัมภีร์ได้รับยืนยันการเป็นพุทธอุปัฏฐากของพระอานนท์ว่าอยู่ในปีที่ 20 หลังพระพุทธเจ้าตรัสรู้ 5. หลังจากที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ได้ 14 หรือ 21 ปี เป็นต้นไป เนื่องจากศิลาปัจติยติที่เกี่ยวกับกิจอันที่พระพุทธเจ้ามีบัญญัติอันนั้น โดยส่วนใหญ่ประมาณ 80% เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในขณะที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ที่วัดพระเชตุวัน กรุงเทพฯ ซึ่งพระพุทธเจาประทับจำพรรษาในวัดพระเชตุวันครั้งแรกในปีที่ 14