บทวิเคราะห์เกี่ยวกับการเกิดภิกษุในพุทธศาสนา : หน้า 11/83

6 นี่จึงไม่มีสาระสำคัญต่อการพิจารณาที่มีความเกี่ยวข้องกับบัณฑิตพระวิษณุ แต่มีความเป็นไปได้ว่าพระพุทธเจ้าทรงจากไปที่แคว้นศักกะและกรุงราชคฤห์ในช่วงนอกพรรษาที่พระองค์คับประทับจำพรรษาที่วัดพระเชตุวัน ดังนั้นการบัญญัติพระเวษณุขอนไว้ความเป็นไปได้สูงที่จะเกิดขึ้นในช่วงปีที่ 21-44 หลังพุทธสมัย ดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น แม้ยังไม่สามารถสรุปปีที่นินดภิกขุได้อย่างชัดเจนว่าเป็นปีใด แต่ความเป็นไปได้โดยส่วนใหญ่นั้นเอ่ยอ้างไปทางหลังปีที่ 14 ที่พระพุทธเจ้าทรงราษฎร์ หากเราน้ำข้อมูลอื่นที่มีความเกี่ยวข้องมาร่วมพิจารณา ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนพระนางปชชาติสมมงชบาเป็นภิกษุและเหตุการณ์ที่บัญญัติพระวิษณุซึ่งเกิดขึ้นหลังจากทรงผนวชแล้ว จะทำให้เราสามารถวิเคราะห์ถึงปีที่กำเนิดภิกษุดังกล่าวได้อย่างชัดเจนมากขึ้นกว่าที่เดิม กล่าวือว่าเป็น เหตุการณ์ที่ 1 ก่อนที่พระนางปชชาติสมมงชบาเสด็จมาเพื่อดูของชนี เพราะได้รับคำบรรจุจากพระชายาของพระประทานด้านขากอแก่กรุงกบิลพัสดุ์และใกล้องค์แห่งกรุงเทวทหา ที่ได้บวชเป็นภิกษุ หลังจากเกิดเหตุวิวาทกันเพราะเรื่องการแย่งน้ำในแม่น้ำโรหินี ซึ่งเหตุการณ์นี้ถูกบันทึกไว้ในอรรถกถา18ว่า เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ กรุงสาวัตถี แล้วเห็นพระประยูรชาติทั้งสองฝ่ายเตรียมยกลกทพมาวบกัน จึ่งเสด็จไปทรงห้ามจากกรุงสาวัตถีและประทับ ณ นิโครรามา ซึ่ง คำนำตามพุทธ稳 เพื่อสอบพวกเดียวอันชนออกศาสนาพุทธ ในที่สุดแห่งยมปฏิวัติธรรมกาลม้ได้แก่มุทธบริษัท เพราะได้เห็นและได้ฟังธรรมเทวานเป็นเนก สุรีย์-วิเศษ (2543: 60-61) มุ.สุ.ว. 47/3402 (แปลมมร.2543), มุ.ชก. 62/5382 (แปลมมร.2543)