บทบาทของคณะภิษุษนในการบวช : หน้า 35/83

ควรทำคือ ออกฑียกิจ 869 ซึ่งจะเห็นได้ว่าบทบาทของคณะภิษุษนันเหมือนเป็นแค่พิธีการยินยอม แต่ก็ไม่ใช่อนุญาตหรือยอมรับโดยพลการ หรือเป็นการส่วนตัว จริง ๆ แล้วอาจจะมองได้ว่า เหมือนพากษุษันมาแนะนำให้คณะภิษุษสูงรู้จัก หรือรับสิทธิการได้รับการดูแลจากสงฆมากกว่า ซึ่งจากสภาพร่างกายภายนอกของผู้ของบวชที่คณะสงฆ์อาจจะเห็นได้นั้น หากอาการหนักจริง ๆ เช่น วิกลจิต ปิศาจ จะไม่อนุญาตให้งบ นอกจากนี้ การบวชจากสงฆ์ฝ่ายเดียวนั้น ยังต้องมีกิจเพิ่มเต็มว่า มีเกิดขึ้นกี่ครั้ง กรณีไหนบ้าง หรือเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียว คือ ครั้งพระชายาของเหล่าประยูรญาติ คายงค์และถอดตามพระนางปชาบดีโดมีมากว่า 500 พระองค์ ดุดันนี้ชุดเดียวหรือไม่ _____________________________ 69 วิ.จ. 9/581/48010- 48013(แปลม.มร.2543) กล่าวว่าสิขาของภิษุษ มี 4 ส่วนภิษุษมี 3 ยกเว้นในข้ออยูปา 1. บรรพชาอายุโฆษนะ คือคำขวัญอันหาได้ด้วยกำลังปลีแข็ง เธอพึงทำอุตสาหะในข้อนั้นจนตลอดชีวิต คือตกว่ายสงส์แต่เฉพาะสงส์ การนิรมิตภายในผ้าผ้าในกะ 2. บรรพชาอายุบังสุกูลวร เธอพึงทำอุตสาหะในข้ออันตลอดชีวิต อิตถลากล คือล้นเปลือกไม้ ผ้าผ้ผ่า ผ้าขลิบ ผ้าขนสัตว์ ผ้าปาน ผ้าแก่มกัน 3. บรรพชาอายุโคตนในเป็นสนานะ เธอพึงอุตสาหะในข้ออันตลอดชีวิต อิตถลาก คือลิสาร เรือนมุงแถบเดียว เรือนชั้น เรือนใส ถ้า 4. บรรพชาอายุสุดเด่านเป็นยา เธอพึงอุตสาหะในข้ออันตลอดชีวิต อิตถลาก คือนเนียว เนยขัน น้ำมัน น้ำมัน น้ำอ้อย (อ.มทา. 6/143/3619-3619 แปล มจร 2543) อากำ 8ปราชิกของภิษุษ: 1. กำหนดนียมดักจับต้องของบูรษ 2. ห้ามปฏิบัติอาบัติปราชิษฎของบิษุษณ์อื่น 3. ห้ามเข้าพวกภิษุษที่สงฆ์บังนจากมู่ 4. ห้ามเกี่ยวข้องนัดหมาย เป็นต้นกับบูรษ 5. ห้ามเสพเมถุนธรรม โดยที่สุดแม่ในสัตว็รจานตัวเมีย 6. ห้ามเอาของอันเขาไม่ได้ให้ 7. ห้ามพราหมณ์และสัตว์จากชีวิต โดยที่สดหมายถึงดามเดดแดง ยงครภให้ตก 8. ห้ามพูดอวดอุตตุมูลสลวนสรร (อ.ภิฏู. 5/1/11- 38แปลมจร.2543) และ (อ.มท. 6/144/3612-แปลมจร.2543)