การสวดปฏิภูมิภกษ์ในสมัยพระเจ้าพิมพิสาร ครุธรรม 8เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติหรือไม่ (2) หน้า 13
หน้าที่ 13 / 83

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจเหตุการณ์เกี่ยวกับการสวดปฏิภูมิภกษ์ที่มีต้นกำเนิดจากพระเจ้าพิมพิสารซึ่งเป็นลูกของพระพุทธเจ้า โดยระบุวิธีการจัดการสวดและประวัติความสำคัญที่เกี่ยวข้อง พร้อมทั้งหมายเหตุต่างๆ จัดอยู่ในบริบทหลังพุทธศตวรรษที่ 12-37 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการแสดงปฏิภูมิภกษ์ที่ควรมีทุกเดือน.

หัวข้อประเด็น

-ประวัติการสวดปฏิภูมิภกษ์
-พระเจ้าพิมพิสาร
-เหตุการณ์สำคัญในพุทธศาสนา
-ความสำคัญของการสวดธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เหตุการณ์ที่ 3 มีข้อกล่าวว่ากิฏิยกไปให้ปฏิภูมิภกษ์มุนี่ที่สำนักงานภูกษ์นี้เป็นการกระทำเหมือนภูกษ์เหล่านี้เป็นการรายของภุกพวกนี้จากเหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นว่า ขณะมีภูกษ์นั้น ควรมีการแสดงปฏิภูมิภกษ์ทุกเดือนแล้ว จุดเริ่มต้นของการสวดปฏิภูมิภกษ์นั้นเกิดจากพระเจ้าพิมพิสารลูกของพระพุทธเจ้ามาเมื่อประทับอยู่ที่เขศิขภู ฯ กรุงเทพฯ และเนื้อหาของการสวดคือ สวดปฏิภูมิภกษ์ เมื่อถึงได้อาณัต์ ผู้นั้นจงเปิดเผย ซึ่งปีพระพุทธเจ้าประทับจำพรรษาที่วัดดววันที่มหาวิหาร กรุงเทพฯ นั้นอยู่ในช่วงปี 2-4 และปีที่ 17, 20 หลังพุทธศตวรรษ ังไปว่าตั้นผู้นูลขอคือ พระเจ้าพิมพิสารซึ่งพระองค์เสด็จสวรรคตโดยอชาติตัณฑ์ราภูมารทรงกระทำปิดมณฑลเมือพระพุทธเจ้าทรงพระชนมายุ 72 พรรษา หรือปีที่ 37 หลังพุทธศตวรรษ ดังนั้นการสวดปฏิภูมิภกษ์ต้องเกิดก่อนปีที่ 37 หลังพุทธศตวรรษ และไม่น่าจะก่อนปีที่ 12 หลังพุทธศตวรรษ เพราะพระวินัยปราชญ์ข้อแรกได้ถููกบัญญัติในปีที่ 12 หลังพุทธศตวรรษ จึงเป็นไปได้สูงที่จะกำหนดให้มีการสวดปฏิภูมิภกษ์ในปีที่ 17, 20 หลังพุทธศตวรรษ หรือในช่วงปีที่ 12-37 หลังพุทธศตวรรษ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More