ข้อความต้นฉบับในหน้า
เหตุการณ์ที่ 3 มีข้อกล่าวว่ากิฏิยกไปให้ปฏิภูมิภกษ์มุนี่ที่สำนักงานภูกษ์นี้เป็นการกระทำเหมือนภูกษ์เหล่านี้เป็นการรายของภุกพวกนี้จากเหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นว่า ขณะมีภูกษ์นั้น ควรมีการแสดงปฏิภูมิภกษ์ทุกเดือนแล้ว จุดเริ่มต้นของการสวดปฏิภูมิภกษ์นั้นเกิดจากพระเจ้าพิมพิสารลูกของพระพุทธเจ้ามาเมื่อประทับอยู่ที่เขศิขภู ฯ กรุงเทพฯ และเนื้อหาของการสวดคือ สวดปฏิภูมิภกษ์ เมื่อถึงได้อาณัต์ ผู้นั้นจงเปิดเผย ซึ่งปีพระพุทธเจ้าประทับจำพรรษาที่วัดดววันที่มหาวิหาร กรุงเทพฯ นั้นอยู่ในช่วงปี 2-4 และปีที่ 17, 20 หลังพุทธศตวรรษ
ังไปว่าตั้นผู้นูลขอคือ พระเจ้าพิมพิสารซึ่งพระองค์เสด็จสวรรคตโดยอชาติตัณฑ์ราภูมารทรงกระทำปิดมณฑลเมือพระพุทธเจ้าทรงพระชนมายุ 72 พรรษา หรือปีที่ 37 หลังพุทธศตวรรษ ดังนั้นการสวดปฏิภูมิภกษ์ต้องเกิดก่อนปีที่ 37 หลังพุทธศตวรรษ และไม่น่าจะก่อนปีที่ 12 หลังพุทธศตวรรษ เพราะพระวินัยปราชญ์ข้อแรกได้ถููกบัญญัติในปีที่ 12 หลังพุทธศตวรรษ จึงเป็นไปได้สูงที่จะกำหนดให้มีการสวดปฏิภูมิภกษ์ในปีที่ 17, 20 หลังพุทธศตวรรษ หรือในช่วงปีที่ 12-37 หลังพุทธศตวรรษ