ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทธรรมาธ วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559
เหตุการณ์ที่ 4 สงฆ์มาเสสอ็อกของภิกษุเกิดขึ้นในขณะพระพุทธเจ้าทรงประทับอยู่ที่วัดพระเชตุวัน หรือแผ่นพระวิษาร์ของสงฆ์รามา40 บัญญัติเมื่อพระพุทธเจ้าทรงประทับอยู่ ณ วัดพระเชตุวัน26 ดังนั้น พระวิษาร์ของภิกษุว่าจริงอาจบัญญัติถดีในปีที่ 21 หลังพุทธรัชย์
เหตุการณ์ที่ 5 ปีที่พระเทวทัตโดนปรณีสุข ด้วยมีภิกษุนีที่อยู่ในภาวะดูแลของพระเทวทัตตั้งครรภ์ ดังนั้นการเกิดของภิกษุจะไม่หลังไปว่าที่พระเทวทัตโดนรณรัชย์27 แต่โดยตามจากการบัญญัติเรื่องภิกษุนีตั้งครรภ์นั้น ถูกบัญญัติเมื่อพระพุทธเจ้าทรงประทับอยู่ที่วัดพระเชตุวันแล้ว28 ซึ่งอาจเป็นปีที่ 14 หรือหลังปีที่ 20 หลังพุทธรัชย์ และเนื่องด้วยบุตรของนางภิกษุนีตอบมาภายหลังได้อธิบายว่า พระกุมารกษะ ซึ่งเคยเกิดเป็นภิกษุของพระวินัยธรรมจารย์ เริ่มนับตั้งแต่ยุคในครรภ์หรือไม่ ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้บุตรในครรภ์มารดา29 ดังนั้น ตอนที่พระกุมากะสะแปลเป็นกฤษณะนั้น พระพุทธเจ้าทรงมีพระชนม์พิทยอยู่ แสดงว่าการกำเนิดกฤษณะนั้น ควรเกิดขึ้นอย่างช้าที่สุดไม่ควรเกินปีที่ 25 (45-20) หลังพุทธรัชย์