ครูธรรม 8 และการห้ามภิกขุสอนมราวาส : หน้า 61/83

ครูธรรม 8 เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้ามอบบัญญัติหรือไม่ (2) 165 7. เป็นผู้ไม่เคยล่วงครูธรรมกับสตรีผู้อรรถบรรลุเฉพาะพระผู้มีพระภาคองค์นี้ 8. มียพระราชได้ 20 หรือเกิน 20^113 สิ่งที่น่าพิจารณาอีกประกาศคือ ทำไมพระพุทธเจ้าถึงห้ามภิกขุที่ไม่ได้สมมติองค์ หรือให้อวติกบูชา การสอนนั้นเป็นความสัมพันธ์ระหว่างครูบากับศิษย์ ทำให้ผู้จะมาเป็นครู ไม่ใช่ใครก็ได้ ไม่ใช่ภิกขุใดก็ได้ แต่ต้องเป็นภิกษุที่มีคุณสมบัติ หากดูในบทความ ครั้งที่แล้วเรื่องการให้โอวาท จะสังเกตว่ากิฎฐิสูงงามจากกิฎฐิที่แล้วอิสขาขของภิกษุ^114 มีใช่แม้มีครูธรรมข้อขึ้นแล้ว จะทำให้ภิกษุสูงมีสิทธิ์ อำนาจเหนือกว่าที่จะมาใช้กิฎฐิอนิตรงกันข้ามภิกษุกลั ไม่อยากใช้สิทธินั้น จนมีข้อยกเว้นว่า ถ้าภิกษุผู้ได้รับสมมติไมมี พึงกล่าวว่ากิฎฐิสูงงามให้พร้อมด้วยกรรมที่นำเลื่อมใสDetroit ภิกษุท่านให้ถึงพร้อมด้วยกรรมที่นำเลื่อมใส ดังนั้น จริงอยู่ที่ข้อบัญญัตินี้กำหนดให้อบิณฑบาตไม่รับภิกษุและอนุญาตให้ภิกษุสอนภิกษุได้ แต่ในทางปฏิบัติต้องเป็นภิกษุที่สมมติและมีคุณสมบัติครบถ้วนเท่านั้น 3. กรณีคำกล่าวที่จะว่า "มราวาสสอนภิษุ" ประเทศทางเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประชากรส่วนใหญ่นับถือพระพุทธศาสนาเ รวมทั้งในวิทยาลัยสงฆ์หรือมหาวิทยาลัยทางพระพุทธศาสนาจะมีอาจารย์ผู้ถ่ายทอดความรู้จำนวนมากเป็นมราวาส นักศึกษาส่วนใหญ่มักเป็นภิกษุ สามเณร ซึ่งดังนี้ก็อาจให้ _____________________________ 113 Vin IV: 51 (Ee); วิ.มหา.4/ 407/36115^113 (แปลมธ.2543) 114 วิ.มหา.อ. 4/38720 - 38820 (แปลมธ.2543) 115 วิ.มหา.อ. 4/38715-20 (แปลมธ.2543)