เปตติวิสยภูมิและประเภทของเปรต : หน้า 74/184

2. เปตติวิสยภูมิ เปตติวิสัยภูมิ คือ ภูมิของเปรต เป็นโลกที่อยู่ของสัตว์ผู้ห่างไกลจากความสุข และมีสถานที่อยู่อาศัย ไม่แน่นอน เช่น ตามป่า ภูเขา เหว ทะเล เกาะ ต้องทนทุกข์ทรมานเพราะความหิว ความอดอยากอาหาร เป็นยิ่งนัก และไม่มีเสื้อผ้าใส่เหตุที่ได้รับกรรมเช่นนี้เพราะทำอกุศลกรรมไว้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ เมื่อละโลกแล้ว จึงมาเป็นเปรต บางพวกต้องไปใช้กรรมในนรกก่อน เมื่อกรรมเบาบางลงแล้วจึงมาเป็นเปรต เปรตมี 12 จําพวก ได้แก่ 1. วันตาสเปรต เปรตกินน้ำลาย เสมหะ อาเจียน เป็นอาหาร เปรตกินซากศพคนหรือสัตว์ เป็นอาหาร เปรตกินอุจจาระต่างๆ เป็นอาหาร 2. กุณปาสเปรต 3. คูถขาทกเปรต 4. อัคคิชาลมุขเปรต เปรตมีเปลวไฟลุกอยู่ในปากเสมอ 5. สุจิมุขเปรต 6. ตัณหัฏฏิตเปรต 7. สุนิชฌามกเปรต 8. สัตถังคเปรต 9. ปัพพตังคเปรต เปรตมีปากเล็กเท่ารูเข็ม เปรตที่ถูกตัณหาเบียดเบียนให้หิวข้าว หิวน้ำอยู่เสมอ เปรตมีลำตัวดำเหมือนตอไม้ที่ถูกเผา เปรตมีเล็บมือเล็บเท้ายาว คมเหมือนมีด เปรตมีร่างกายสูงใหญ่เท่าภูเขา เปรตมีร่างกายเหมือนงูเหลือม 10. อชครังคเปรต 11. เวมานิกเปรต เปรตที่เกิดในวิมาน กลางวันเสวยทุกข์ กลางคืนเสวยสุขอยู่ในวิมาน 12. มหิทธิกเปรต เปรตมีฤทธิ์มาก ปกครองดูแลเปรตอื่นๆ อยู่ในป่าเชิงเขาหิมาลัย นอกจากนี้ยังมีการแบ่งชนิดของเปรตอย่างอื่นอีก แต่มีเปรตอยู่ชนิดหนึ่งที่มีโอกาสรับส่วนบุญ ที่หมู่ญาติอุทิศให้ได้ คือ ปรทัตตูปชีวีเปรต เปรตชนิดอื่นๆ นอกนี้ไม่สามารถรับได้ เพราะปรทัตตูปชีวีเปรต มักเกิดอยู่ในบริเวณบ้าน จึงทราบการทำกุศลของหมู่ญาติและอนุโมทนาบุญได้ 64 DOU บ ท ที่ 3 โ ค ร ง ส ร้ า ง ข อ ง จั ก ร ว า ล