เรื่องราวชีวิตหลังความตาย : หน้า 157/184

มายังลูกชายของท่านทั้ง 5 คน ขณะที่ลูกสาวอีก 5 คน มีนิสัยชอบทำบุญเหมือนแม่ (ภรรยาหลวง) โดยทั่วไปท่านดูแข็งแรงดี แต่ในบั้นปลายของชีวิตมีโรคเบาหวานและโรคความดัน ในวันที่ท่านจาก ไป ท่านจากไปอย่างสงบ โดยนอนตะแคงกอดหมอนข้างเหมือนคนนอนหลับ สาเหตุที่ท่านเสียชีวิตเพราะหมดอายุขัย จึงตายเหมือนหลับไป จากนั้นกายละเอียดหลุดออกจาก ร่างและวนเวียนอยู่ที่บ้าน เมื่อครบ 7 วัน เจ้าหน้าที่จากยมโลกมารับตัวและพาไปที่โรงวินิจฉัยในยมโลก โดยลากตัวไป ทำให้ท่านตกใจและกลัวมาก ที่หน้าโรงวินิจฉัยมีผู้คนมากมายหลากหลายเชื้อชาติ เปลือยกายทั้งหญิงทั้งชาย เมื่อถึงคิวของท่าน เจ้าหน้าที่ได้ลากตัวไปอยู่ต่อหน้าพญายมราช พญายมราชซักถามประวัติ แล้วถามว่า “เจ้ารู้ไหมว่า ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่” ท่านตอบและขอร้องว่า “ไม่รู้ อย่าทำอะไรผมเลยครับ ท่านพญายมราชปล่อยผมไปเถอะ” พญายมราชบอกว่าจะปล่อยเขาต่อเมื่อ เขาได้ทราบบุญบาปที่ทำเอาไว้ แล้วสั่งให้สุวานเลขาเปิดบัญชีบาปฉายให้ดูปรากฏเป็นภาพกรรมที่ท่านเคยทำ คือกรรมเจ้าชู้ และกรรมดูหมิ่นดูแคลนพระสงฆ์ ด่าว่าพระขี้เกียจ ไม่ทำมาหากิน เมื่อท่านได้เห็นภาพกรรม ที่ตนเองกระทำ จึงทำให้ใจเศร้าหมอง ร่างกายก็พลอยเศร้าหมองไปด้วย จากนั้นพญายมราชสั่งให้สุวรรณเลขาเปิดบัญชีบุญว่าท่านทำอะไรไว้ขณะเป็นมนุษย์บ้าง ก็ปรากฏภาพบุญสาธารณกุศลที่ท่านทำไว้แต่ไม่มากนัก พญายมราชจึงพิพากษาให้นำตัวท่านไปสู่ประตูที่ จะไปสู่เมืองเปรต เมื่อไปถึงประตู ร่างของท่านก็ถูกดูดไปสู่เปตโลก กลายเป็นเปรต มีลักษณะผอม สูง ดำ มีหนอนไชที่ปาก ตัวมีกลิ่นเหม็น ปากเหม็น เพราะกรรมที่ดูหมิ่นดูแคลนพระสงฆ์ มีอวัยวะเพศใหญ่ หนัก เหมือนลูกตุ้มเหล็ก ทุกข์ทรมานมาก เพราะกรรมที่มักมากในกาม ท่านได้รับบุญที่ลูกหลานอุทิศไปให้ จึงทำให้อายุของการเป็นเปรตน้อยลงไป ทำบุญแต่ด่าพระ ตายแล้วเป็นเวมานิกเปรต กรณีตัวอย่างท่านต่อมา นำเสนอในรายการฝันในฝัน ในวันเสาร์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2546 เป็นท่านชาย มีอาชีพเป็นชาวนาฐานะยากจน และทำมาหากินด้วยความยากลำบาก มีลูก 7 คน แต่ไม่มี ลูกคนใดสามารถเรียนหนังสือให้จบได้ ต้องลาออกมาช่วยท่านทำนา โดยอาศัยผักและปลาที่หามาจาก แม่น้ำมาเลี้ยงชีวิต ท่านเป็นคนมีนิสัยซื่อสัตย์ สุจริต รักครอบครัว อดทน ขยันหมั่นเพียร ทำงานเก่ง จึงทำให้สามารถ ตั้งตัวได้ในเวลาต่อมา แต่เนื่องจากท่านไม่ค่อยเชื่อเรื่องบุญบาป จึงมักทำทั้งบุญและบาป นานๆ จึงจะทำบุญ ตามประสาชาวบ้านสักครั้ง เช่น ตักบาตร บวชพระ ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ช่วงบั้นปลายของชีวิต จึงทำบุญ มากขึ้น เพราะลูกสาวคนหนึ่งชักชวนให้ทำบุญบ่อยๆ จึงทำบุญทุกครั้งที่ลูกสาวชวน แต่ครั้นลับหลัง มักพูดว่า นรกสวรรค์ไม่มีจริง รวมทั้งชอบด่าว่าพระเป็นประจำ บทที่ 7 ก ร ณี ศึ ก ษ า ก า ร เ วี ย น ว่ า ย ต า ย เ กิ ด ข อ ง สั ต ว โ ล ก DOU 147