ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทุกวันพระท่านจะให้ลูกๆ ช่วยแม่จัดของไหว้พระที่ห้องพระเสมอ แล้วพาครอบครัวไปทำบุญที่วัด
ใกล้ๆ บ้าน เคยทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว และทุกบุญที่มีคนมาบอก ปกติท่านไม่ดื่มสุรา
ยกเว้นเมื่อเข้าสังคมจะดื่มบ้างเพียงเล็กน้อย
ท่านเสียชีวิตด้วยโรคแทรกซ้อนจากการเข้ารับการรักษาโรคนิ่วด้วยวิธีการยิงสลายนิ่ว เมื่อวันที่ 21
เมษายน พ.ศ. 2531 ขณะมีอายุ 59 ปี ตายแล้วกายละเอียดออกจากร่าง และวนเวียนอยู่กับครอบครัวอยู่
7 วัน เมื่อครบ 7 วัน เจ้าหน้าที่มารับตัวไปยมโลก เมื่อพญายมราชพิจารณาแล้วเห็นว่า ทำทั้งบุญทั้งบาป
จึงพิพากษาให้เป็นกุมภัณฑ์ช่วยงานในยมโลก
โดยใน 1 ปีทิพย์ จะอยู่เวรทำหน้าที่ 9 เดือนทิพย์ พัก 3 เดือนทิพย์ ต่อมาเมื่อลูกทำบุญอุทิศ
ส่วนกุศลให้ จึงได้รับการลดหย่อนโทษ ให้เป็นเจ้าหน้าที่ปีละ 3 เดือนทิพย์ พัก 9 เดือนทิพย์
โดยทำหน้าที่กรอกน้ำทองแดงให้กับสัตว์นรกที่มีกรรมดื่มสุรา
เกิดในสัญชีวมหานรกเพราะกรรมฆ่าสัตว์
กรณีตัวอย่างของท่านที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้นำเสนอผ่านรายการฝันในฝัน เมื่อวันพุธที่ 30 กรกฎาคม
พ.ศ. 2546 ท่านนี้เป็นชายชาวจีนที่เดินทางมาตั้งหลักฐานทำมาหากินในเมืองไทยพร้อมกับภรรยา โดย
ประกอบอาชีพเป็นชาวสวน ต่อมาภรรยาตั้งครรภ์ แต่เสียชีวิตขณะใกล้คลอดพร้อมกับลูกในครรภ์
ท่านจึงแต่งงานใหม่กับภรรยาชาวไทย
ในวัยหนุ่มท่านมักแบกปืนเข้าป่าเพื่อล่าสัตว์ โดยเฉพาะไก่ป่า เพื่อนำมาเป็นอาหาร เมื่อเพื่อนบ้าน
จัดงานเลี้ยงมักจะมาชวนท่านไปช่วยฆ่าไก่ ฆ่าเป็ด และหมู เพื่อทำอาหารเลี้ยงแขก นอกจากนี้ท่านยัง
ดื่มเหล้าและชอบเล่นการพนันแทงหวย
เมื่ออายุได้ 66 ปี ท่านเริ่มมีอาการป่วย เจ็บขา และหัวเข่าบวมไม่สามารถเดินได้ อาการหนักมาก
ลูกๆ จึงนำส่งโรงพยาบาลทำให้อาการดีขึ้น เวลาผ่านไปปีเศษ อาการก็กลับเป็นเหมือนเดิม จึงไปพบหมอ
และรับยามารับประทานได้ 2 อาทิตย์ เกิดเป็นผื่นขึ้น หลังจากนั้นอาการทรุดหนักลง และเสียชีวิตในที่สุด
ขณะมีอายุได้ 68 ปี
ก่อนเสียชีวิต ท่านเห็นกรรมนิมิตเป็นสัตว์ที่ตัวเองฆ่ามากมาย ทั้ง เป็ด ไก่ และหมู ทำให้ใจเศร้าหมอง
คตินิมิตจึงดำมืด ละโลกแล้วกระแสบาปได้ดึงดูดให้ไปเกิดเป็นสัตว์นรกขุมที่ 1 ชื่อว่า สัญชีวมหานรก
มีร่างกายใหญ่โต มีสภาพกึ่งคนกึ่งสัตว์ ตอนแรกตัวเป็นไก่หัวเป็นคน ถูกนายนิรยบาลที่เกิดขึ้นด้วย
วิบากกรรมของตน จับเชือดคอบ้าง สับคอบ้าง ฟันคอบ้าง จากนั้นเปลี่ยนเป็นตัวเป็นเป็ดหัวเป็นคน ครึ่ง
คนครึ่งหมู ครึ่งคนครึ่งห่าน ถูกสับ ถูกเชือด ถูกฟันวนเวียนอยู่เช่นนี้ตลอดเวลา มีความทุกข์ทรมานมาก
บทที่ 7 ก ร ณี ศึ ก ษ า ก า ร เ วี ย น ว่ า ย ต า ย เ กิ ด ข อ ง สั ต ว โ ล ก DOU 151