ตกสวรรค์เพราะน้อยใจ แต่ตายแล้วกลับที่เดิม : หน้า 152/184

ตกสวรรค์เพราะน้อยใจ แต่ตายแล้วกลับที่เดิม กรณีตัวอย่างที่จะกล่าวถึงนี้ นำเสนอในรายการฝันในฝัน เมื่อวันจันทร์ที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2546 เป็นท่านหญิง ปกติของเธอเป็นคนใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่เคยมีอารมณ์หงุดหงิด ไม่เคยด่าว่าใคร ไม่เคยตี ลูกหลาน ตลอดชีวิตไม่เคยโมโหหรือโกรธใครเลย เธอเป็นผู้มีความกตัญญู ดูแลแม่ของเธออย่างดี กระทั่ง คุณแม่เสียชีวิต หลังจากที่แม่ของเธอจากไป จึงทำให้เธอมีเวลาปฏิบัติธรรมมากขึ้น เธอจะมาร่วมงานที่ วัดพระธรรมกายทุกงานบุญใหญ่และอาทิตย์ต้นเดือน เคยทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว 2 องค์ เป็น ประธานทอดกฐินเมื่อปี พ.ศ. 2534 และร่วมบุญหล่อรูปหลวงปู่ด้วยทองคำ รวมทั้งบุญอื่นๆ อีก วันหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังนอนอ่านหนังสือธรรมะ และกำลังปลื้มปีติกับงานบุญที่ผ่านมา อยู่ๆ เธอ ก็ลุกขึ้นนั่ง แล้วยกแขนทั้งสองขึ้น ประหนึ่งว่ากำลังรับอะไรบางอย่าง แล้วก็วางมือลงหลับตานั่งอมยิ้ม และสิ้นลมหายใจ ซึ่งขณะนั้นเธอมีอายุ 72 ปี มีสุขภาพแข็งแรงดี ไม่มีโรคประจำตัวใดๆ สาเหตุที่เธอแสดงอาการก่อนตายออกมาเช่นนั้น เป็นเพราะว่า ขณะที่เธอกำลังปลื้มกับงานบุญ ที่ผ่านมานั้น เธอได้ยินเสียงเรียกชื่อของเธอ จึงลุกขึ้นนั่ง และเห็นเทพบุตรเทพธิดาซึ่งเป็นบริวารของเธอ แต่งตัวงดงามมาก นำพวงมาลัยมาให้ เธอจึงยื่นแขนรับอย่างสุขใจ จิตก็ดับลงไปทันทีเพราะหมดอายุขัย กายทิพย์ของเธอถอดออกจากร่างเป็นกายเทพธิดาที่งดงามมาก จากนั้นเธอและบริวารขึ้นสู่เทวรถ 2 ล้อ ขนาดปานกลาง สีทองประดับรัตนชาติ และไปสู่วิมานทองขนาดใหญ่ บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ก่อนมาเกิดเป็นมนุษย์ เธอเป็นเทพธิดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีสามีเป็นเทพบุตรรูปงาม รัศมี สว่างไสว พูดจาไพเราะ แต่เพราะเทพบุตรสามีเป็นที่รักและหมายปองของเทพธิดาอื่น ทำให้เธอน้อยใจ จึงเป็นเหตุให้เธอจุติมาเกิดในโลกมนุษย์ ก่อนจุติเธอร้อยพวงมาลัย และอธิษฐานว่า ถ้าสามียังรักเธอให้นำ พวงมาลัยนี้มาให้เธอ เมื่อเทพบุตรสามีกลับมาที่วิมาน เห็นพวงมาลัย และรู้เรื่องราวทั้งหมดด้วยเทวานุภาพ จึงมองมายังเธอบนโลกมนุษย์ เมื่อถึงเวลาที่เธอจะกลับขึ้นไป จึงให้บริวารนำพวงมาลัยมาให้และรับเธอ กลับสู่สวรรค์ มรณภาพแล้วไปอยู่สวรรค์ชั้นยามา กรณีตัวอย่างท่านต่อมา นำเสนอผ่านรายการฝันในฝัน เมื่อวันอังคารที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2546 ท่านนี้เป็นพระภิกษุ ท่านมรณภาพเมื่อวันอาทิตย์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2546 ขณะที่มีอายุ 57 ปี และบวชได้ 31 พรรษา ท่านบวชเป็นสามเณรตั้งแต่อายุ 11 ปี ที่จังหวัดหนองคาย แล้วเดินทางไปศึกษาเล่าเรียน ตามสำนักต่างๆ จนกระทั่งสอบได้เปรียญธรรม 6 ประโยค จากนั้นเข้ามาอยู่ที่วัดนากลาง ในกรุงเทพฯ 142 DOU บ ท ที่ 7 ก ร ณี ศึ ก ษ า การเวียนว่ายตายเกิด ข อ ง สั ต ว โ ล ก