ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๘ จังหวัดเพชรบุรีบ้าง ถ้าจังหวัดกาญจนบุรีก็ไปน้ำตกไทรโยค นํ้าตกเอราวัณ
ซึ่งพอหน้าแล้ง น้ำตกก็แห้ง มีแต่ป่าเขียวๆ เขาก็ยอมเสียเงินเสียทอง
ไป บางคนไปภูกระดึง ทั้งๆ ที่ขึ้นก็เหนื่อย ลำบากแสนลำบาก แต่ก็
ตะกายกันขึ้นไป เพราะว่าที่นั่นมันร่มรื่นดี ทิวทัศน์สวยงาม เมื่อขึ้น
ไปได้แล้ว มันก็สบายใจ นี่ขนาดไม่มีพระเทศน์ให้ฟังด้วย อย่างดีก็มี
ลิง มีช้างให้ดู แต่ว่าเนื่องจากบริเวณที่ช้างไปอยู่ แสดงว่าป่ามันใหญ่
เขาก็เลยเสียเงินเสียทองเดินทางไป เพื่อไปหาความร่มรื่น
ในเวลาเดียวกัน วัดซึ่งเคยเป็นแหล่งร่มรื่น ถ้าต้นไม้กลับถูก
ตัดทิ้งไป วัดก็หมดความร่มรื่น เมื่อหมดความร่มรื่น วัดก็หมดเสน่ห์
เพราะเสน่ห์ของวัดอยู่ที่ความร่มรื่นของต้นไม้ ถ้าวัดไหนตัดต้นไม้ให้
วัดแห้งแล้ง ก็เป็นการฆ่าตัวเองเสียแล้ว
บางท้องที่มีสาเหตุในการโค่นต้นไม้ คือ
(๑) ต้นไม้บังทำให้ฉายหนังไม่ถนัด โรงเกก็ขวาง โรงลูกทุ่ง
ลูกกรุงก็ขวาง พอตามใจโยมมากไป เลยตัดต้นไม้ออก โยมเขาสนุก
กันเดี๋ยวเดียว แต่เราต้องทนแห้งแล้งไปตลอดชาติ เมื่อคำนึงถึง
ประโยชน์ที่เสียไปอย่างนี้แล้ว มีทางแก้อย่างเดียว คือ ลงมือสร้าง
ความร่มรื่น ปลูกต้นไม้กันใหม่ แล้วเชิญญาติโยมมาร่วมปลูกกันด้วย
จะได้บุญกันถ้วนหน้า แล้วทั้งพระและโยมจะได้มีสถานที่ร่มรื่นในวัด
ไว้ใช้ประโยชน์กันทั้งการเรียนธรรมะ การปฏิบัติธรรม หรืออะไร
ก็ตามที่เป็นประโยชน์ต่อการทำความดีในท้องถิ่นของเรา
(๒) มีการก่อสร้างตึกแถวในวัด วัดไหนก็ตามถ้าพลาดไปสร้าง
ตึกแถวในบริเวณวัด วัดนั้นยากที่เจอความสงบ ยากที่จะเติบโตต่อไปได้
ทำไม? ก็เพราะพอพระเปิดกุฎิออกมา ก็เห็นความเป็นอยู่ของชาวบ้าน
เห็นผัวเมียเขานั่งหยอกกัน วันดีคืนดีเกิดนึกครึ้มๆ เราไปหยอกกับ
เขาบ้างท่าจะดีเหมือนกัน แต่เหตุการณ์อะไรทำนองนี้มีอยู่ในวัด วัด
บ
อาวาสเป็นทิสบาย