การทำความดีและความสุขจากการทำบุญ : หน้า 80/96

๗๘ ทุ่มเทชีวิตจิตใจพยายาม ทั้งศึกษา ทั้งท่องจำ ทั้งขยายความ แล้วก็เอาไปใช้งานจริง โบราณพูดเอาไว้ว่า เมื่อเราทำความดี อะไรไว้ ใครจะรู้จะเห็นหรือไม่ก็ตามที แต่ ว่าเรารู้เราเห็นก็แล้วกัน ที่สำคัญคือ นึกถึง เมื่อไรก็มีปีติเป็นเครื่องตอบแทนให้อบอุ่นใจ คนเรามี ๒ ประเภท ๑ เมื่อเราทําความดี อะไรไว้ ใครจะรู้ จะเห็นหรือไม่ก็ เราเห็นก็แล้วกัน ตามที แต่ว่าเรารู้ ประเภทที่ ทำความชั่ว ทำความ แสบเอาไว้ วันไหนเมื่อ อายุผ่านไปมากขึ้น ทำความดีไว้ตลอด ไปนึกถึงเข้าเมื่อไร ก็แปลบเข้ามาในใจ ทาง นึกถึงเมื่อไรก็ ชื่นใจเมื่อนั้น เขามี ความปลื้มปีติเป็น ได้แต่นั่งซึม แล้วก็มานึกว่าเราไม่ควรไป ทำอย่างนั้นเลย เช่น บางคนทำความเลว เอาไว้มาก มากมายหลายๆ แห่ง พอออกจาก เขาทำความดีตลอด จะไปเจอคนรู้จัก แม้ที่สุดลูกตัวเองก็ไม่ เครื่องตอบแทน ตรงนั้นมาแล้วก็ไม่กล้ากลับเข้ามาอีก กลัว ชีวิต ก็ได้บุญตลอด กล้าไปเจอหน้า อายลูก มี วิปฏิสาร คือ ชีวิต ความเดือดร้อนใจเป็นเครื่องตอบแทน มีความเหี่ยวแห้งใจเป็นเครื่องตอบแทน ประเภทที่ ๒ ทำความดีไว้ตลอดทาง นึกถึงเมื่อไรก็ชื่นใจ เมื่อนั้น เขามีความปลื้มปีติเป็นเครื่องตอบแทน เขาทำความดีตลอด ชีวิต ก็ได้บุญตลอดชีวิต ธรรมะเป็น สบาย