การรักษาความสะอาดในวัดและห้องน้ำ : หน้า 32/96

๓๐ มีข้อคิดที่เราต้องตระหนักให้ขึ้นใจก็คือ สมบัติทั้งวัดนั้นไม่ใช่ สมบัติของเรา เป็นสมบัติพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราเข้ามาบวชนี้ อยู่ ในฐานะลูกของพระองค์ ถ้าเราลองถอดผ้าเหลืองไปดูสิ ไม่มีใครให้ เราหรอก ถ้าเราพลั้งเผลอทำรกๆ เข้า นั่นเรียกว่า ฆ่าตัวตาย เพราะ ทำลายสมบัติของพระพุทธเจ้าเสียแล้ว ตัดสมบัติในการสร้างวัดให้ เจริญไปอีกมากโขเลยทีเดียว เพราะฉะนั้น ความสะอาดเป็นทางมา ของทุนในการสร้างวัด แม้ว่าจะยังเทศน์ไม่เก่งก็ตาม ยิ่งกว่านั้น จุดสำคัญที่เป็นจิตใจความสะอาดของวัดนั้น มี จุดเดียวคือ ห้องสุขา ตรงนี้อย่ามองข้าม เวลาญาติโยมมาเยี่ยมวัดของเรา คำแรกที่โยมมักจะถามคือ ห้องนํ้าไปทางไหน เขาอั้นปัสสาวะอุจจาระมาตลอดทาง ใครจะบรรยาย ว่าวัดจะจัดสถานที่ดีวิเศษอย่างไร ตอนนี้อย่าพามาพูด เขาฟังไม่รู้เรื่อง เพราะฉะนั้น จุดสำคัญตรงนี้คือห้องน้ำ ถ้าห้องน้ำไม่รักษาความ สะอาดให้ดี วัดนี้ฆ่าตัวตาย ตั้งแต่เจ้าอาวาสจนกระทั่งลูกวัด ความ สะอาดของห้องน้ำถือได้ว่าเป็นสิ่งแรกที่วัดเราจะโชว์เขา อีกสิ่งที่ต้องระวังคือ อย่าให้มีคนมือบอนไปเขียนด่ากันใน ห้องน้ำ ไม่อย่างนั้นวัดฆ่าตัวตายเหมือนกัน บางท่านคงเคยมีประสบการณ์ คือเวลาเดินทางไปที่ไหนก็ตาม แล้วลงจากรถจะเข้าห้องน้ำ พอลงรถยังไม่ทันเข้าไปเลย ได้กลิ่นบอก ตำาแหน่งห้องนํ้า กลิ่นมันโชยมาไกลตั้งยี่สิบว่า ยิ่งถ้าใครเป็นคนที่มี การศึกษาดี มีฐานะดี รักษาความสะอาด เขาไม่เข้าหรอก เข้าไม่ไหว เราลองนึกดูว่า ถ้าห้องน้ำในวัดของเราเป็นแบบนั้น อะไรจะ เกิดขึ้นกับศรัทธาของญาติโยม เขาก็ตั้งใจจะมาทำบุญ แต่มันอันมา เต็มที่ จะเข้าห้องน้ำก็เข้าไม่ไหว เรื่องที่จะชวนโยมให้สร้างศาลาสร้าง กุฏิก็ไม่ต้องพูดกัน อาวาสเป็นทิสบาย