ข้อความต้นฉบับในหน้า
พูดไม่ค่อยเป็น เดี๋ยวพอพูดทุกวันๆ ก็คล่องเอง ทำอย่างนี้แล้ว
พระก็ไม่มีลับลมคมใน เด็กวัดก็ไม่มีลับลมคมใน ทุกชีวิตที่อยู่ในวัด
สามัคคีเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน พร้อมที่จะเอาหัววางบนเขียงในทุก
เรื่องราวที่เกิดขึ้นในวัด
เพราะฉะนั้น ถ้าฉันเสร็จแล้ว ปล่อยให้ลุกกันไป แล้วเรียก
ประชุมอีกที การจะเรียกให้กลับมารวมกันได้ มันยากเสียแล้ว แล้ว
วัดจะแตกความสามัคคีตามมา เพราะต่างคนก็จะต่างไป แต่ถ้าฉัน
เสร็จแล้วประชุมกันเลย ฟังรายงานของแต่ละรูปประมาณ
แล้วความแตกสามัคคีจะไม่มีในวัด
ข้อคิดเรื่องลาภสักการะ
๕-๑๐ นาที
อีกเรื่องหนึ่งเป็นสิ่งทีอย่าปล่อยผ่าน เพราะเป็นการย้ำให้เกิด
ความสามัคคียิ่งขึ้น นั่นคือเรื่องข้าวของทุกชิ้น ไม่ว่าจะเป็นสบง จีวร
สบู่ หรืออะไรก็ตาม ไม่ว่าใครเป็นคนรับมา จะมีจำนวนมากน้อย
ขนาดไหน ให้จัดเข้ากองกลางเป็นสังฆภัณฑ์ของวัด ใครมีความ
จำเป็นต้องใช้ให้ไปเบิกเอา แล้วเรื่องปัจจัยที่โยมถวาย ก็มีทั้งส่วนที่
ให้วัดและส่วนที่ให้ไว้ใช้สอยส่วนตัว ส่วนที่โยมให้ไว้ใช้สอยส่วนตัว
ทำอย่างไร ก็เอาเข้ากองกลางให้หมด แล้วเอาจำนวนพระที่มีทั้งวัด
กัน ได้เท่าไรเอาเท่านั้น ทุกอย่างเข้ากองกลางหมดแล้วสบาย
ถ้าทำอย่างที่ว่านี้ ปัญหาเรื่องกระทบกระทั่งกันเพราะลาภ
สักการะจะไม่มี เช่น ปัญหาแย่งการรับแขก เพราะพระที่รับแขกจะได้
ลาภสักการะเยอะ แล้วทำให้พระไม่ถูกกัน เพราะพระที่ไม่ได้รับแขก
ก็อดอยู่นั่นแหละ ความแตกสามัคคีจะเกิดตามมา แต่เมื่อโยมถวาย
ปัจจัย ไทยธรรมมาเอาเข้ากองกลางแล้วแบ่งกัน ปัญหาเรื่องแย่งกัน
๓๗
ลาภสักการะ