ข้อคิดจากหลวงปู่หลวงตาเกี่ยวกับการเป็นพระ : หน้า 47/96

เรื่องนี้หลวงปู่หลวงตาท่านมีข้อคิดมาเตือนตัวเองเสมอๆ ท่าน บอกว่า “เวลามีใครมากราบมาไหว้ในฐานะที่เราเป็นพระ ต้องย้อนมา ถามตัวเองทุกทีว่า เรามีอะไรให้เขากราบ เขาไหว้ ยิ่งพอนึกไปเจอข้อ บกพร่องของตัวเองจะมากจะน้อยก็ตาม หลังเย็นวูบเพราะอายโยมทุกที ไม่ว่าโยมจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม ต้องรีบมาพิจารณาตัวเองแล้วรีบแก้ไขใหม่" หลวงปู่หลวงตาท่านก็เตือนสติตัวเองกันมาอย่างนี้ แล้วหลวงปู่หลวงตาท่านยังให้ข้อคิดอีกว่า “ในกลุ่มญาติโยม ที่เขามีกิริยามารยาท เขายิ่งเห็นพระเกะกะเกเรมากเท่าไร แทนที่เขา จะมาด่าว่านินทาพระ เขายิ่งทำตัวให้เรียบร้อยหนักเข้าไปอีก พูดให้ เพราะหนักเข้าไปอีก จะกราบจะไหว้ให้เรียบร้อยหนักเข้าไปอีก โยม เขาดัดหลังเอาด้วยการทำอะไรให้เรียบร้อยน่ารักเกินกว่าพระจะทำได้ ถ้าพระองค์นั้นรู้ตัว ได้คิด ก็กลับไปปรับปรุงแก้ไขได้ทันเวลา” หลวงพ่อก็ได้ประสบการณ์จากหลวงปู่หลวงตาท่านให้ข้อคิด มาอย่างนี้ เพราะฉะนั้น เวลาจะทำอะไรก็ต้องระวังรักษากิริยามารยาท ของพระเราให้ดี ชั่วคราว ๒) กลุ่มพระลูกวัด พระลูกวัดแบ่งได้เป็น ๒ ส่วน คือ พระประจำ และพระบวช สําหรับพระประจ่านั้น ส่วนมากจะรับหน้าที่อยู่ในคณะบริหาร วัด ท่านเหล่านี้ไม่ว่าจะพรรษาเท่าไรก็ตาม ท่านถูกบังคับว่าจะต้อง เป็นหลักเป็นฐานให้วัด ต้องเป็นผู้มีภูมิรู้ภูมิธรรมพอที่จะเป็นพี่เลี้ยง พระชั่วคราวได้ ยิ่งกว่านั้นอาจจะต้องเตรียมตัวไว้รับตำแหน่งเจ้าอาวาส องค์ต่อไปด้วยซ้ำ ในด้านการบริหารวัดนี้ เราต้องอาศัยการทำงานร่วมกันระหว่าง การแบ่งกลุ่มคนในวัด ๔๕