ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๖
๓) การบำรุงรักษาอาคารสถานที่ให้อาวาสเป็นที่สบาย
การบำรุงรักษาอาคารสถานที่ และบริเวณรอบๆ วัด โบราณมี
วลีอยู่คำหนึ่งว่า การสร้างวัดว่ายากแล้ว แต่การดูแลรักษาวัดยากยิ่งกว่า
วลีโบราณที่พูดกันมากนี้ ต้องบอกว่าจริงอย่างที่โบราณพูด
เพราะการลงมือหาทุนทรัพย์สร้างโบสถ์สร้างศาลานั้น ในหลายๆ
แห่งกว่าจะได้โบสถ์มาหลังหนึ่งใช้เวลา
๓ ปี ๕ ปี แต่ถ้าถามว่าพอ
สร้างเสร็จแล้ว โบสถ์หลังนั้นมีอายุยืนเท่าไร อย่างมากอาจจะมีอายุ
เป็นร้อยปี อย่างน้อยต้องมีอายุห้าสิบปี นั่นก็คือเราต้องดูแลรักษา
โบสถ์กันอีกห้าสิบปี เพราะฉะนั้น วลีที่ว่า “รักษายากกว่าสร้าง” เป็น
เรื่องน่าคิด เป็นเรื่องยากจริงๆ
การดูแลรักษาสมบัติพระศาสนา เราจะ
ต้องฝึกคนในวัดให้เป็นคนไม่ดูดายปล่อยผ่าน การสร้างวัดว่า
เวลาเดินผ่านอะไรต้องสังเกตความปกติของ
วัดไปสองข้างทาง ถ้าเห็นขยะต้องเก็บ ไม่ใช่
ฉันเป็นเจ้าอาวาส ไม่เก็บ ต้องรอให้ลูกวัดมา
เก็บ หรือฉันเป็นพระแล้ว ต้องรอให้เณรมาเก็บ
ยากแล้ว แต่
การดูแลรักษา
วัดยากยิ่งกว่า
ไม่ใช่พระเก็บ หรือฉันเป็นเณรแล้ว ต้องรอให้เด็กวัดเก็บ ไม่ใช่หน้าที่
ฉัน ถ้าในวัดต่างคนต่างคิดอย่างนี้ วัดจะไม่มีทางสะอาด เราจะต้อง
ฝึกทุกคนในวัดให้ช่วยกันดูแลรักษาความสะอาดทั้งวัด ช่วยกันสร้าง
ช่วยกันซ่อมแซม
ขยะชิ้นหนึ่งที่มันตกอยู่ที่พื้น แม้เพียงชิ้นเดียวมันเหมือนพูดได้
มันเหมือนขยะพูดเชิญชวนให้คนทิ้งขยะลงมาเพิ่มอีก เพราะฉะนั้น
ทั้งวัดต้องช่วยกันดูแลรักษาความสะอาด ไม่อย่างนั้นจะล้มละลายทั้งวัด
อาวาสเป็นที่สบาย