การอบรมธรรมทายาทและการฝึกทักษะพื้นฐาน : หน้า 64/96

๖๒ บวกกับมีนิสัยใจคอที่ดี ในช่วงการอบรมธรรมทายาทภาคฤดูร้อน ก็มีนิสิต นักศึกษา นักเรียนมาอบรมกันเยอะ ถ้าจะเอาลำพังเฉพาะพระในวัดมาช่วยกัน หุงข้าวเลี้ยงคน ก็ไม่มีทางพอ แล้วเราไปเอาเจ้าหน้าที่มาจากไหน ก็ ต้องฝึกเขาขึ้นมา พอเช้าตรู่ก็แบ่งกำลังส่วนหนึ่งไปหุงข้าว อีกส่วน หนึ่งไปกวาดวัด อีกส่วนหนึ่งปัดกวาดเช็ดถู แล้วแบ่งงานหมุนเวียน กันไปทำ พอสิ้นการอบรม เขามาวัดเมื่อไร ธรรมทายาทที่ผ่านการ อบรมเหล่านี้ จะมาเป็นเจ้าหน้าที่ของวัดได้ทุกรูปแบบ เพราะได้ฝึก เอาไว้ตั้งแต่ตอนอบรม เขาหุงข้าวเป็น ทำกับข้าวเป็น ล้างห้องน้ำเป็น เป็นเหรัญญิกก็ทำเป็น จัดเสื่อจัดสาดก็ทําเป็น เพราะฝึกกันภายใน สองเดือน บางคน หลวงพ่อเคยถาม เป็นอย่างไรอยู่ที่บ้านเคยหุงข้าวให้ แม่กินไหม เคยทำกับข้าวให้แม่กินไหม? เขาบอกว่าไม่เคยเลย หลวงพ่อ ก็บอกว่า ไม่เป็นไร สิ้นการอบรมจากธรรมทายาทนี้ เวลาสองเดือนนี้ กลับไปทำกับข้าวให้แม่กินได้ ถึงไม่อร่อย ก็พอกล้อมแกล้มกลืนเข้า ไปก็ยังดี เพราะที่แม่กินนั่นไม่ใช่แค่รสชาติฝีมือลูก แต่กินอาหารใจ ปลื้มใจเข้าไปแล้ว แล้วก็เป็นหน้ ด้วย เหตุนี้ เราจึง เชื่อว่า ถ้าวัด ฝึกคนของ เราให้ดีได้ เมืองไทยเรา ในหน้าที่ของเขาที่จะต้องไปฝึกต่อให้ดี ก็ลอยตัว บุคคลเป็น สบาย