การเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอน : หน้า 82/96

๘๐ ๒) การเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอน เมื่อเราเข้าใจธรรมะในภาคปริยัติและปฏิบัติแล้ว เราก็จำเป็น จะต้องทำความเข้าใจในเรื่องการเผยแผ่ธรรมะกันต่อ ก่อนหน้านี้ หลวงพ่อได้พูดไปแล้วว่า ในการเผยแผ่ธรรมะนั้นแม้ว่าจะมีประชาชน มาติดกัณฑ์เทศน์เป็นหมื่นเป็นแสนล้าน หรือไม่ติดสักบาทเดียวก็ตาม การเทศน์ครั้งนั้นอย่านึกว่าจบแล้วจะได้ประโยชน์แก่คนฟังเต็มที่ เพราะจริงๆ แล้ว ยังไม่ได้ประโยชน์เท่าไรหรอก เพราะว่า เมื่อเรา เทศน์ไปแล้ว ไม่ต้องมาก อีก ๑๕ นาทีเท่านั้น ลองย้อนกลับไปถาม โยมดูว่า เมื่อสักครู่ฟังเทศน์แล้ว เข้าใจไหม? เข้าใจ ลองอธิบายให้ฟังหน่อยว่าเข้าใจว่าอย่างไร? เสร็จเลย จำไม่ได้ แล้วทำอย่างไรโยมถึงจะจำได้ ก็มีวิธีง่ายๆ อย่างนี้คือ ไม่ว่า เราจะเทศน์ได้เพราะหรือไม่เพราะก็ตาม ก่อนจะเลิกเทศน์ หรือก่อน จะเริ่มเทศน์ก็ได้ เราก็ให้โยมนั่งสมาธิสัก ก่อนจะเลิกเทศน์ สิบห้านาทีก่อน แล้วโยมจะจำได้ อีกสิบปีก็ หรือก่อนจะเริ่ม ยังจำได้ ถ้าใครมาถามโยมว่าเคยไปวัดนั้น เทศน์ก็ได้ เราก็ วัดนี้มาไหม? เคย แล้วพระท่านเทศน์ว่า ให้โยมนั่งสมาธิสัก อย่างไรบ้าง? วันที่ไปจำไม่ได้ จำได้แต่ สิบห้านาทีก่อน สัมมา อะระหัง ถ้าญาติโยมตอบกันได้อย่างนี้ แล้วโยมจะจําได้ การเทศน์ครั้งนี้ได้ผล อย่างน้อยเขาจำได้ อีกสิบปีก็ยังจำได้ แล้วถ้าเขาปฏิบัติ เขาก็จะดียิ่งๆ ขึ้นไปตาม สมควรแก่การปฏิบัติ แล้วถ้าวันหนึ่งเขาปฏิบัติสมาธิด้วยตัวเองไป เรื่อยๆ เขาวางใจถูกส่วนเข้า สว่างโพลงข้างใน เข้าถึงพระธรรมกาย ในตัวของเขาเองได้ อย่างนี้ถึงจะเป็นการเทศน์ที่ครบถ้วนทั้งภาค ธรรมะเป็นที่สบาย