ทุนในการพัฒนาวัดจากพระธรรมวินัย : หน้า 41/96

ทุนในการพัฒนาวัดมาจากไหน? มาจากการตั้งอยู่ในความดี ของพระเรา คือ ๑) การปฏิบัติตนให้ตั้งมั่นอยู่ในพระธรรมวินัยของพระเรา ๒) คำพูดที่เป็นวาจาสุภาษิต ที่พระเราให้ธรรมทานแก่ญาติโยม จนกระทั่งเขารู้จักบาปบุญคุณโทษ รู้จักปิดนรก เปิดสวรรค์ สร้าง หนทางไปพระนิพพานให้ตัวเอง นั่นหมายความว่า พระเราพูดอย่างไรทำอย่างนั้น ทำอย่างไร พูดอย่างนั้น เพราะคำพูดกับการกระทำตรงกัน ก็กลายเป็นฤทธิ์ของ สัจจะ ทำให้ญาติโยมเกิดความศรัทธาในสัจจะของพระเรา งานพัฒนา วัดก็เดินหน้าต่อไปได้ ทุนในการทำงานของพระก็อยู่ที่ตรงนี้เอง ความตั้งมั่นในพระธรรมวินัย และคำพูดที่เป็นวาจาสุภาษิต ทําให้มีทุนในการพัฒนาวัดเข้ามาอย่างไร? ก็มีด้วยกันอยู่ ๒ ลักษณะ ลักษณะที่ ๑ มาจากลูกศิษย์ลูกหาที่พระภิกษุเราอาศัยความ เมตตาและความบริสุทธิ์ใจของตน ให้การอบรม เคี่ยวเข็ญ สั่งสอน จนกระทั่งเขารู้จักบาปบุญคุณโทษ กลับไปฝึกหัดขัดเกลาตนเองให้ เป็นคนดีของครอบครัวและสังคม เช่น ไม่ว่าลูกศิษย์ของเราจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ที่ได้รับการ เกื้อหนุนจากพระเราไปมีเท่าไร ให้ทำทะเบียนเอาไว้ มีความเคลื่อนไหว อะไรในวัดก็ติดต่อกัน ถ้าได้ทราบข่าวว่าลูกศิษย์คนไหนไปตกทุกข์ได้ ยาก ก็เขียนจดหมายไปปลอบใจ ไปให้แง่คิดกำลังใจ หรือถ้าคน ไหนไปได้ดิบได้ดี ก็เขียนจดหมายไปอวยชัยให้ข้อเตือนสติเขาไปด้วย ว่า เมื่อเราได้ดิบได้ดีแล้ว ก็อย่าเหลิง เพราะว่าชีวิตของคนเรามันมี ขึ้นได้ลงได้ คือทั้งอวยพรและเตือนสติ ครั้นถึงคราวระดมทุนพัฒนา วัด เราก็อาศัยจดหมายฉบับเดียว ไปแจ้งข่าวว่า มาช่วยหลวงพ่อที การระดมทุนพัฒนาวัด ๓๙