ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓) การนำหลักธรรมไปใช้ในการปกครองหมู่คณะ
หลายๆ ที่ที่ได้ไปเจอมา วัดที่มีพระเปรียญสูงๆ ก็เยอะ พระ
นักธรรมตรี โท เอก ก็เยอะ แล้วก็ช่วยกันเผยแผ่พระธรรมคำสอน
อย่างดีทีเดียว แต่ว่าพระในวัดไม่ค่อยถูกกัน แสดงว่าการนำหลัก
ธรรมที่ใช้ในการปกครองวัดนั้น ยังทําไม่เป็น
ความรู้นั้นมีอยู่ แต่ยังเอามาใช้ไม่ได้ ถ้านำมาใช้ได้พระในวัด
ต้องถูกกันทั้งวัด
เมื่อเรามาอยู่ร่วมกัน ต้องช่วยกันสร้างความเจริญให้แก่วัด
ถ้าวัดไหนมีความแตกแยกภายในวัด ก็แสดงว่าหลักธรรมที่ใช้ในการ
ปกครองวัดนั้น ใช้ไม่ได้
อะไรทำให้เกิดความแตกแยกภายในวัด ?
ความจริงสาเหตุก็เรื่องไม่มาก มีนิดเดียว พระสัมมาสัมพุทธ
เจ้าทรงสั่งสอนไว้ว่า ที่ไหนอยู่เป็นสุข ที่นั่น ทิฏฐิต้องเสมอกัน และ
วินัยหรือศีลต้องเสมอกัน
ถ้าทิฏฐิความเห็นไม่ลงรอยกัน เดี๋ยว ที่ไหนอยู่เป็นสุข
ก็แตกเป็นก๊กเป็นเหล่า ที่ใดมีการแตกคอกัน ที่นั่น ทิฏฐิต้อง
ก็แสดงว่า
ประการที่ ๑ ความเข้าใจในธรรมไม่
เสมอกัน และวินัย
หรือศีลต้องเสมอ
เท่ากันเลยแตกกัน เพราะว่าไม่ได้ลงมือทำ กัน
ภาวนา แก้ด้วยการลงมือทำภาวนาแล้วจะหาย
เพราะใจจะค่อยๆ ละเอียดอ่อน แล้วจะค่อยๆ เข้าใจหลักธรรมอย่าง
ลึกซึ้ง แล้วก็จะทำให้ทิฏฐิเสมอกันได้
ประการที่ ๒ ศีลไม่เสมอกันเลยแตกกัน เพราะว่าที่ไหนก็ตาม
ลองไม่ได้ฝึกในเรื่องของมารยาท ถ้าเป็นพระก็เป็นเรื่องการฝึก
การนำหลักธรรมไปใช้ปกครองหมู่คณะ