ความสำคัญของสามเณรในพระพุทธศาสนา : หน้า 53/96

สามเณร แปลว่า เหล่ากอของสมณะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงอนุญาตให้มีสามเณรเกิดขึ้นในพระพุทธศาสนา แล้วเท่าที่สังเกต ความเป็นมา หลวงพ่อหลวงปู่ที่เป็นผู้นำของพระภิกษุในปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเถรสมาคม หรือพระที่เป็นครูบาอาจารย์ต่างๆ ส่วนมากแล้วตั้งแต่โบราณมาท่านก็บวชมาตั้งแต่เป็นสามเณร การบวชตั้งแต่เป็นสามเณรยังเล็กอยู่นั้น ความจำกำลังดี สามเณรสามารถท่องอะไรได้สารพัดเป็นเล่มๆ ตรงกันข้ามผู้ที่มาบวช ตอนอายุมากๆ ยิ่งบวชเมื่ออายุ ๓๐ ไปแล้ว ยิ่งเสียท่า เพราะถึงจะ อ่านตำราเที่ยวเดียว มองปราดเดียวก็เข้าใจ แต่ว่า ข้ามไปคืนสองคืน ลืมเหมือนอย่างกับไม่เคยรู้เรื่องนั้นมาก่อน นี่คือความแตกต่างกัน สำหรับผู้ที่บวชเพื่อเป็นสามเณรนั้น ยังไงก็ตาม ก่อนจะรับเข้ามา ถ้าดูว่าเด็กมีสติปัญญาเฉียบแหลม ก็รีบคว้าตัวมาบวชเป็นสามเณร ก่อน แต่มีข้อแม้ว่า ถ้าเอาลูกเขามาแล้ว เราต้องฝึกให้ดี ถ้าไม่ฝึก ให้ดี สามเณรนี่แหละจะทำแสบกับวัดเสียเอง พระราหุลกุมารเป็นสามเณรองค์แรกในพระพุทธศาสนา และ มีเกียรติประวัติอันงดงามจนกระทั่งเป็นเลิศในด้านผู้ที่ใฝ่การศึกษา เป็นสามเณรที่ได้รับการยกย่องจากหมู่สงฆ์เลยทีเดียว เพราะฉะนั้น การรับสามเณรเข้ามาอยู่วัดก็ต้องคัดเลือกให้ดี แต่บางท่านก็อาจจะ แย้งว่า มันคัดไม่ได้ เขามาบวชก็ดีมากๆ แล้ว จะต้องไปคัดอะไร ถ้าหากบางท่านเลือกที่จะตัดสินใจอย่างนั้น หลวงพ่อก็ขอแนะนำว่า ลองเอาไว้สัก ๒ ปีก่อน ถ้าดูไม่ชอบมาพากลค่อยให้ออกไป ถามว่าทำไมต้องคัดสามเณรด้วย? ๑. คัดเลือกเพราะไม่แน่ใจว่า เด็กเกเรขนาดนั้น เราจะฝึก ไหวหรือไม่ ๒. เราเองก็พึ่งมาเป็นเจ้าอาวาส เป็นพระอาจารย์ใหม่ๆ ไม่ การแบ่งกลุ่มคนในวัด ๕๑