ความกล้าหาญและความฉลาดในวัยเด็กของหลวงพ่อ : หน้า 13/170

จึงคิดหาวิธีที่จะทำให้เด็กสาวคนนั้นเลิกทำเช่นนั้น วันหนึ่ง เมื่อเด็กสาวคนนั้นอุ้มท่านขึ้นมา ท่านก็จับชายเสื้อคอกระเช้า ของเธอไว้ พอเธอยกท่านชูขึ้นชายเสื้อก็ถูกดึงขึ้นไปด้วย เด็ก สาวนั้นร้องด้วยความอาย แล้วรีบวางท่านลงทันที สมัยนั้นช่วงที่ท่านยังพูดไม่ค่อยได้ ท่านอยากรู้ว่าคน เราโกหกกันอย่างไร พอตอนกลางคืนมีพี่เลี้ยงมาอุ้มท่านใส่ เอว ท่านก็ชี้ไปที่ดวงจันทร์บนฟ้าพร้อมกับส่งเสียง “อื้อ อื้อ” พี่เลี้ยงก็พูดว่า “อ๋อ จะเอาพระจันทร์เหรอ เดี๋ยวจะเอามาให้” ท่านจึงรู้ว่าเขาโกหกกันอย่างนี้เอง โยมพี่สาวและโยมน้าชายของท่านเล่าว่า เมื่อหลวงพ่อ ยังเล็กๆ ท่านเป็นเด็กฉลาด ใจคอเด็ดเดี่ยวมั่นคง เมื่อตั้งใจ ทําสิ่งใดเป็นต้องพยายามหาจนสําเร็จ เมื่อไม่สำเร็จเป็นไม่ ยอมเด็ดขาด เช่น ท่านเคยช่วยทางบ้านเลี้ยงวัว (สมัยนั้นที่ บ้านท่านมีอาชีพทำนาและค้าข้าว) เมื่อวัวพลัดเข้าไปในฝูง วัวบ้านอื่น ท่านจะต้องไปตามวัวกลับมาให้ได้ ไม่ว่าวัวจะไป ที่ไหนดึกดื่นอย่างไรก็ตาม ความเด็ดเดี่ยวในวัยเด็กของท่าน นั้นยังเห็นได้อีก จากประสบการณ์ที่ท่านช่วยโยมพ่อพายเรือ ไปค้าขาย เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่งท่านพายเรือไปถึงย่านที่มี ศาลเจ้าซึ่งเฮี้ยนมาก ใครๆ ที่ผ่านไปถึงที่นั่นต้องเอาของไป เซ่นไหว้ แต่สำหรับหลวงพ่อในครั้งนั้นท่านคิดว่า “นี่ไม่ใช่ ୭୩