ประสบการณ์การรักษาด้วยวิชชา พระมงคลเทพมุนี มหาปูชนียาจารย์ หน้า 131
หน้าที่ 131 / 170

สรุปเนื้อหา

ในช่วงปี พ.ศ. 2555 ลูกชายของพลตรีโสภณป่วยเป็นโรคไทฟอยด์โดยไม่ไปพบแพทย์ โดยมีความเชื่อมั่นในหลวงพ่อที่ได้รับการรักษาโดยการนั่งสมาธิของพระฉวน อาการของเด็กดีขึ้นจนสามารถรับประทานอาหารได้ หลังจากการพยากรณ์จากหลวงพ่อว่าหากผ่านอายุ 16 ปีไปได้จะหายอย่างสมบูรณ์ การเล่าเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงพลังของความเชื่อและการรักษาแบบองค์รวม

หัวข้อประเด็น

-การรักษาโรค
-ความเชื่อในวิทยาศาสตร์จิตใจ
-ประสบการณ์ในครอบครัว
-การพยากรณ์และสุขภาพ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประทาน ปรากฏว่าอาการดีขึ้นเรื่อยๆ และปลอดภัยในที่สุด โดยไม่ต้องทำแท้งเลย ประมาณ พ.ศ.๒๕๕๕ ลูกคนโตของพลตรีโสภณป่วย หนักอีกคือมีอาการเหมือนเป็นโรคไทฟอยด์ คราวนี้ไม่ไปให้ แพทย์ตรวจรักษา เพียงแต่รับประทานยาแก้ไข้ เพราะมี ความศรัทธายึดมั่นหลวงพ่อเต็มที่ พลตรีโสภณได้มาส่งอาการ โรคกับหลวงพ่ออีกเช่นเคย หลวงพ่อจึงให้พระฉวน ไปนั่ง สมาธิแก้โรคให้ที่บ้าน ๓ คืน คืนแรกที่พระฉวนมานั่งแก้โรค นั้น ผู้ป่วยที่มีอาการหนักมากนั้นก็มีอาการดีขึ้น จนพอรับ ประทานอาหารได้บ้าง ญาติทุกคนพูดกันว่าคงจะกินสั่งลา เป็นครั้งสุดท้าย เพราะเห็นอาการแล้วไม่คิดว่าจะหาย พระ ฉวนได้ยินเช่นนั้น จึงกลับไปเล่าให้หลวงพ่อฟัง หลวงพ่อพูด ว่าเขายังไม่เชื่อวิชชานี้ แล้วท่านยังได้พยากรณ์ว่าเด็กคนนี้ ต้องพ้นอายุ ๑๖ ไปแล้วจึงจะดีขึ้น หมดโรคหมดภัย ทุกครั้ง ที่พลตรีโสภณมาส่งอาการโรคของบุตรกับหลวงพ่อ ครั้งแรก ท่านจะรับใบอาการโรคไว้อ่าน แต่ไม่พูดอะไร ครั้นไปส่งครั้ง ที่ ๒ (สมัยนั้นต้องส่งใบอาการโรค ๓ ครั้ง คือเช้า กลางวัน เย็น) ท่านบอกว่า “ไม่เป็นไรแล้ว” เป็นอันสบายใจ แน่ใจได้ ว่าบุตรปลอดภัยแน่ ครั้นเมื่อหลวงพ่ออาพาธหนักคือประมาณปลายปี พ.ศ. ୭୩୭
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More