การแสดงธรรมเรื่องสิ่งที่เป็นเกาะเป็นที่พึ่งของตน พระมงคลเทพมุนี มหาปูชนียาจารย์ หน้า 155
หน้าที่ 155 / 170

สรุปเนื้อหา

บทเทศนานี้จัดทำขึ้นเพื่อชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการรู้จักตนเองว่าเป็นที่พึ่งและเป็นเกาะของตน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนว่าไม่มีสิ่งใดเป็นที่พึ่งแท้จริงนอกจากพระองค์เอง การรู้จักตนและพึ่งพาตนเองเป็นสิ่งสำคัญ รวมถึงการเข้าใจในธรรมที่แสดงถึงอัตตาและอนัตตา

หัวข้อประเด็น

- พระธรรมเทศนา
- อัตตาและอนัตตา
- ที่พึ่งของตน
- ความหมายของเกาะในทางธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ที่ ๒๔ เดือนกันยายน พ.ศ. ๒๕๓๑ ที่ศาลาจาตุมหาราชิกา) ๒.ตัวอย่างที่คัดมาจากพระธรรมเทศนาเรื่อง “สิ่งที่เป็น เกาะเป็นที่พึ่งของตน” ซึ่งมีคำอธิบายเรื่องอัตตาและอนัตตา อยู่ด้วย “ณ บัดนี้อาตมภาพจักได้แสดงธรรมีกถา แก้ด้วยสิ่งที่ เป็นเกาะและสิ่งที่เป็นที่พึ่งของตน ทุกถ้วนหน้า สมเด็จพระ บรมศาสดาทรงสงเคราะห์พวกเราทั้งหลายซึ่งไม่รู้จักตนว่า เป็นเกาะและเป็นที่พึ่งของตน ให้รู้จักว่าเป็นที่พึ่งเป็นเกาะ ของตน พระองค์จึงได้ทรงชี้แจงแสดงธรรมว่าด้วยที่พึ่งของ ตน ที่พึ่งนี่แหละไม่ใช่ของพอดีพอร้าย นอกจากพระบรม ศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วรู้ไม่ได้ พระองค์เท่านั้นทรงรู้ได้ ในสิ่งที่เป็นที่พึ่ง สิ่งที่เป็นเกาะของตน พระบรมทศพลนั้น เมื่อตรัสปฐมเทศนาธัมมจักกัปปวัตตนสูตรโปรดภิกษุปัญจ วัคคีย์ทั้งห้าสำเร็จแล้ว ตรัสเทศนาอนัตตลักขณสูตรโปรด ราชกุมารเหล่า พระยสและสหายรวมห้าสิบห้าสำเร็จแล้ว ทรงพระดำเนินไป ยังเหล่าชฎิลหนึ่งพันสามรูป ในระหว่างทางนั้น ไปพบพวก ราชกุมารเล่นซ่อนหาปิดตากันในป่าไร่ฝ้าย นั้นมีมเหสีด้วยกันทั้งนั้น แต่ราชกุมารองค์หนึ่ง มเหสีของ ราชกุมารองค์นั้นเป็นมเหสีกำมะลอ จ้างเขาไปไม่ใช่ของตน โดยตรง จ้างหญิงแพศยาไป ครั้นไปถึงป่าไร่ฝ้ายเล่นซ่อนหา ๑๕๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More