วิชชาธรรมกายและพระไตรปิฎก : หน้า 43/170

มม สํวทฺธิโต ตยาฯ (ข้าแต่พระสุคตเจ้า รูปกายของพระองค์นี้อันหม่อมฉัน ยังให้เติบโตแล้ว แต่พระธรรมกายอันน่ารื่นรมย์ของหม่อม ฉัน พระองค์ให้เติบโตแล้ว) หลักฐานเกี่ยวกับธรรมกายยังมีอยู่ในคัมภีร์อื่นๆ อีก เช่น ในคัมภีร์อรรถกถา คัมภีร์วิสุทธิมรรค และคัมภีร์มิลินทปัญหา นอกจากนั้นในคัมภีร์ฝ่ายมหายานยังมีเรื่องราวเกี่ยวกับธรรม กายอยู่มากยิ่งกว่าในคัมภีร์ฝ่ายเถรวาท และที่น่าทึ่งก็คือใน คัมภีร์เหล่านั้นมีอยู่หลายตอนที่กล่าวตรงกันกับการค้นพบของ หลวงพ่อวัดปากน้ำ เช่น ในคัมภีร์ศรีมาลาเทวีสีหนาทสูตร ตอนหนึ่งกล่าวว่า “ธรรมกายนั้นย่อมเที่ยงแท้แน่นอนที่สุด เป็น สุขล้วนๆ เป็นตัวตนคือเป็นอัตตาที่แท้จริง บริสุทธิ์ที่สุด ผู้ ใดได้เห็นธรรมกายของตถาคตในลักษณะนี้แล้ว ย่อมถือว่า เห็นถูก” ผู้ที่มีใจเป็นกลางปราศจากอคติ หรือผู้ที่ไม่มากไปด้วย ทิฏฐิแล้ว ย่อมรู้สึกทึ่งในผลการปฏิบัติธรรมของหลวงพ่อวัด ปากน้ำที่สามารถค้นพบวิชชาธรรมกายซึ่งสาบสูญไปช้านานนั้น กลับมาเปิดเผยแก่มวลมนุษยชาติได้อีกครั้งหนึ่ง เมื่อมีหลักฐานในพระไตรปิฎกและในคัมภีร์ต่างๆ ยืนยัน แล้ว ข้อวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับวิชชาธรรมกายก็ยังไม่หมด ๔๓