ข้อความต้นฉบับในหน้า
และพูดล่วงเกินหลวงพ่อเสมอ แต่ในวันนั้นซึ่งเป็นวันเวียน
เทียน เขาได้เห็นอานุภาพพระธรรมกายด้วยตนเอง (เห็น
องค์พระบนท้องฟ้า)
เขาจึงเกิดความสลดใจว่าตัวเองเคย
บริภาษล่วงเกินหลวงพ่ออย่างมากมายมาก่อน เขาจึงมาขอ
กราบเท้าขออโหสิกรรมจากหลวงพ่อ
เมื่อหลวงพ่อได้ฟังดังนั้น ท่านก็อโหสิให้ ตั้งแต่นั้นมา
คุณโชติก็มาทำบุญที่วัดปากน้ำเป็นประจำทุกๆ วัน เพราะ
บ้านอยู่ไม่ไกลจากวัด ตอนเย็นๆ เมื่อกลับจากที่ทำงาน คุณ
โชติจะมากราบหลวงพ่อซึ่งเป็นเวลาที่หลวงพ่อเสร็จจากการ
นำสวดมนต์และนำนั่งสมาธิแล้ว คุณโชติมักนำน้ำอ้อยใส่
แก้วเจียระไนอย่างดีมาถวายหลวงพ่อด้วยอาการนอบน้อม
เป็นอย่างยิ่ง ต่อมาภายหลังเขาก็ฝึกเจริญภาวนาจนได้ธรรม
กาย
อีกเรื่องหนึ่งเป็นเรื่องที่สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (ปุ่น
ปุณณสิริ) สมเด็จพระสังฆราชฯ (สมเด็จป๋า วัดโพธิ์ ของ
เหล่าสานุศิษย์ ท่านมีศักดิ์เป็นหลานของหลวงพ่อ) เล่าไว้ใน
หนังสือประวัติหลวงพ่อวัดปากน้ำตอนหนึ่งว่า “ครั้งหนึ่ง ผู้
เขียนเรื่องนี้ได้มาฉันเพลที่วัดปากน้ำ วันนั้นมีประชาชนมา
ร่วมใจกันบริจาคทานแก่พระภิกษุสามเณรทั้งวัดเป็นกรณีพิเศษ