หลวงพ่อผู้รู้คุณค่าของข้าวของ พระมงคลเทพมุนี มหาปูชนียาจารย์ หน้า 121
หน้าที่ 121 / 170

สรุปเนื้อหา

หลวงพ่อเป็นผู้ที่เห็นคุณค่าของสิ่งของเล็กน้อยที่คนทั่วไปมักมองข้าม ท่านมีความตั้งใจในการดูแลรักษาทรัพย์สินและข้าวสารที่นำมาเผื่อแผ่ให้กับคนอื่น แม้แต่เครื่องนุ่งห่ม ท่านยังเลือกใช้ของเก่าแทนที่จะรับของใหม่เสมอ บ่งบอกถึงการประหยัดและใส่ใจในสิ่งที่มีคุณค่า

หัวข้อประเด็น

-คุณค่าของสิ่งของ
-การประหยัด
-กตัญญูกตเวที
-การแบ่งปันของใช้
-วัดและการศึกษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลวงพ่อท่านเป็นผู้ที่รู้คุณค่าของข้าวของทุกอย่าง แม้ แต่ของเล็กๆ น้อยๆ ที่คนทั้งหลายละเลย เวลาท่านเดินไป ฉันภัตตาหารที่โรงครัว ท่านเห็นข้าวสารตกหล่นอยู่แม้เพียง เล็กน้อย ท่านจะเรียกเด็กมาเก็บ เนื่องจากผู้มีจิตศรัทธานำ ข้าวสารบรรทุกเรือมาถวายหลวงพ่อเสมอๆ ท่านเห็นว่าข้าว สารที่ตกอยู่แต่ละครั้งแม้จะน้อยนิด เมื่อบ่อยครั้งเข้าก็เป็น จํานวนมากพอที่จะเลี้ยงคนได้หลายคน แม้แต่เครื่องนุ่งห่ม ท่านก็ประหยัด ทั้งๆ ที่ท่านได้รับ ถวายไตรจีวรใหม่ๆ อยู่เสมอ แต่ท่านก็มักจะแจกพระภิกษุ สามเณรหมด ตัวท่านเองใช้แต่ของเก่า พอเก่ามากๆ เข้า ท่านก็ให้ซ่อมแซมใช้ต่อไป ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ ท่าน สั่งให้แม่ชีเอาอังสะหลายๆ ตัวที่ไม่ค่อยได้ใช้มาเย็บต่อกัน เป็นจีวร แต่เนื่องจากอังสะแต่ละตัวมีสีไม่เหมือนกัน ดังนั้น จีวรผืนนั้นของท่านจึงมีหลายหลากสี ทั้งเหลืองเข้ม เหลืองแก่ สีกลัก ท่านเอาไปแจกพระเณรองค์อื่นๆ ก็ไม่มีใครรับ ท่าน เลยใช้เอง เวลาเดินไปฉันภัตตาหารท่านก็ครองจีวรผืนนี้ไป ในขณะที่พระลูกวัดมีจีวรใหม่ๆ ต่อมามีศิษย์ผู้หนึ่งทนดูไม่ได้ เลยขอจีวรผืนนี้จากท่าน บอกว่าจะนำไปบูชา หลวงพ่อท่านเป็นผู้เลิศด้วยกตัญญูกตเวทิตา ใครที่เคย อนุเคราะห์ท่านมาก่อนท่านไม่เคยลืมบุญคุณ พยายามหา ๑๒๑
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More