ข้อความต้นฉบับในหน้า
ค่อยมีฐานะกระเถิบขึ้นดีกว่าเก่ามาก และเงินนั้นใช้ไม่รู้จัก
หมดสิ้น
เหตุการณ์ในแนวรบนั้น ผมจะนำมากล่าวให้พระคุณ
ทราบตลอดจนอุบาสิกา พระภิกษุ สามเณร และฆราวาสทั้ง
ยามนั้นกองพันทหารไทยได้ขึ้นสู่แนวรบในที่ดุเดือด
หลาย
และวาระหนึ่ง กระสุนปืนใหญ่ของข้าศึกได้ยิงถูกคลังกระสุน
จนผู้ที่พักอยู่ในที่นั้นต้องกระจัดกระจายไป เนื่องจากไฟได้ไหม้
ถังน้ำมัน บางอย่างจนเกิดเป็นแสงไฟอร่ามทั่วท้องฟ้า ปืน
ต่างๆ และเครื่องเหล็กละลายไปกับพระเพลิง ในจํานวนนั้น
มีทหารคนหนึ่งได้ทิ้งห่อพระไว้ ตอนสายๆ เพลิงค่อยสงบลง
จึงได้รุดมายังที่นั้น ก็เห็นภาพอันน่าประหลาดที่ห่อผ้าเช็ดหน้า
แขวนเด่นอยู่กับเสาเหล็ก เป็นที่ประหลาดใจแก่ทหารทั้งหลาย
เป็นอันมาก เพราะแม้แต่เหล็กก็ยังละลาย แต่ทำไมผ้าที่ห่อ
พระอันเป็นผ้าขาวเปล่าๆ โดยไม่ได้ลงเลขยันต์อะไร และ
ภายในห่อผ้านั้นมีพระเครื่องอยู่หลายองค์โดยอาจารย์ต่างๆ
แต่ที่เป็นผงก็ละเอียดป่นไปหมด ส่วนที่เป็นชิ้นก็ละลายไปสิ้น
คงเหลือแต่พระเครื่องวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ธนบุรี องค์เดียว
โดยไม่เสียหายแม้แต่กรอบที่หุ้มองค์พระไว้ จนเป็นที่เลื่องลือ
กันทั่วไป และในกองร้อยผมก็ได้สืบความมาว่าทั้งกองร้อยมี
พระวัดปากน้ำเพียงสององค์ คือรวมทั้งของผมเองและของ
๙๓