การนั่งสมาธิเพื่อเข้าถึงธรรม พระมงคลเทพมุนี มหาปูชนียาจารย์ หน้า 57
หน้าที่ 57 / 170

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวเกี่ยวกับการนั่งสมาธิของบังที่เรียนรู้จากหลวงพ่อ ทั้งกระบวนการฝึกฝนและความก้าวหน้าในการเข้าถึงธรรม นั่งนานถึงราวหนึ่งชั่วโมง สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในตนเองจนสามารถเห็นความสว่างชัดเจน การรักษาอาการแขนขาสั่นและการบ่มจิตใจอยู่ในสถานะสงบ การแนะนำให้มองไปที่ฐานที่ ๗ ของหลวงพ่อช่วยให้บังเห็นดวงปฐมมรรค อาจเป็นแนวทางสำหรับผู้ที่ต้องการเข้าใจธรรมชาติของจิตใจตนเองมากขึ้น

หัวข้อประเด็น

-การนั่งสมาธิ
-การเข้าถึงธรรม
-ประสบการณ์ส่วนตัว
-การฝึกจิตใจ
-หลวงพ่อ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ถ้าเอ็งจะเอาวันนี้ มันต้องบ่มเป็นพิเศษด้วยวิธีเฉพาะ” เมื่อ หลวงพ่อท่านบอกให้นั่ง บังก็ตั้งใจนั่งจริง ๆ อยากเข้าถึงธรรม เมื่อนั่งได้ประมาณครึ่งชั่วโมงก็ลืมตาเห็นหลวงพ่อท่านนั่งนิ่ง บังจึงนั่งหลับตาต่อไป อีกครู่หนึ่งก็ลืมตาขึ้นมาอีก ถึงตอนนี้ ตัวของบังเต็มไปด้วยเหงื่อ แต่ก็อดทนนั่งต่อไป นั่งได้ประ มาณชั่วโมงเศษ ทั้งร่างกายแขนขาสั่นไปหมดเพราะไม่เคย นงนาน บังหรี่ตาขึ้นเห็นหลวงพ่อนั่งเฉยอยู่ เมื่อเห็นท่านนั่งนิ่ง ผิวพรรณเปล่งปลั่ง หน้าตาสดใส ไม่แสดงอาการปวดเมื่อย ทั้งที่ท่านอายุถึง ๗๐ ปี ส่วนตนเองอายุยังไม่ถึง ๕๐ ปี บังจึง ติดใจนั่งตัวสั่นต่อไปอีกราวหนึ่งชั่วโมง คราวนี้บังนั่งนิ่งเหงื่อ ที่ชุ่มโชกก็หายไป ขณะนั้นเวลาประมาณบ่าย ๓ โมงครึ่ง มี ผู้สังเกตเห็นผิวของบังผุดผ่องขึ้นมาทั้งที่ผิวก็ดำๆ อย่างนั้น ท่าทางที่ดูเกร็งๆ แต่แรกก็กลับกลายเป็นผ่อนคลาย หลวงพ่อ ท่านถามบังว่า “เห็นความสว่างชัดไหม?” บังตอบว่าเห็นชัด บ้างไม่ชัดบ้าง “ประคองนิ่งไว้กลางท้องที่ฐานที่ ๗" หลวงพ่อ บอกวิธี ในขณะที่คนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ด้วยกันหลายคนค่อยๆ ทยอยกลับไป เหลือเพียงไม่กี่คน สักพักบังบอกว่าเห็นชัดแล้ว หลวงพ่อจึงให้มองเข้าไป กลางดวงใสสว่างที่กลางท้อง (ดวงปฐมมรรค) นั้น ครู่ต่อมา ๕๗
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More