การนั่งสมาธิเพื่อเข้าถึงธรรม : หน้า 57/170

ถ้าเอ็งจะเอาวันนี้ มันต้องบ่มเป็นพิเศษด้วยวิธีเฉพาะ” เมื่อ หลวงพ่อท่านบอกให้นั่ง บังก็ตั้งใจนั่งจริง ๆ อยากเข้าถึงธรรม เมื่อนั่งได้ประมาณครึ่งชั่วโมงก็ลืมตาเห็นหลวงพ่อท่านนั่งนิ่ง บังจึงนั่งหลับตาต่อไป อีกครู่หนึ่งก็ลืมตาขึ้นมาอีก ถึงตอนนี้ ตัวของบังเต็มไปด้วยเหงื่อ แต่ก็อดทนนั่งต่อไป นั่งได้ประ มาณชั่วโมงเศษ ทั้งร่างกายแขนขาสั่นไปหมดเพราะไม่เคย นงนาน บังหรี่ตาขึ้นเห็นหลวงพ่อนั่งเฉยอยู่ เมื่อเห็นท่านนั่งนิ่ง ผิวพรรณเปล่งปลั่ง หน้าตาสดใส ไม่แสดงอาการปวดเมื่อย ทั้งที่ท่านอายุถึง ๗๐ ปี ส่วนตนเองอายุยังไม่ถึง ๕๐ ปี บังจึง ติดใจนั่งตัวสั่นต่อไปอีกราวหนึ่งชั่วโมง คราวนี้บังนั่งนิ่งเหงื่อ ที่ชุ่มโชกก็หายไป ขณะนั้นเวลาประมาณบ่าย ๓ โมงครึ่ง มี ผู้สังเกตเห็นผิวของบังผุดผ่องขึ้นมาทั้งที่ผิวก็ดำๆ อย่างนั้น ท่าทางที่ดูเกร็งๆ แต่แรกก็กลับกลายเป็นผ่อนคลาย หลวงพ่อ ท่านถามบังว่า “เห็นความสว่างชัดไหม?” บังตอบว่าเห็นชัด บ้างไม่ชัดบ้าง “ประคองนิ่งไว้กลางท้องที่ฐานที่ ๗" หลวงพ่อ บอกวิธี ในขณะที่คนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ด้วยกันหลายคนค่อยๆ ทยอยกลับไป เหลือเพียงไม่กี่คน สักพักบังบอกว่าเห็นชัดแล้ว หลวงพ่อจึงให้มองเข้าไป กลางดวงใสสว่างที่กลางท้อง (ดวงปฐมมรรค) นั้น ครู่ต่อมา ๕๗