การเอาชีวิตรอดในคลองบางอีแท่น พระมงคลเทพมุนี มหาปูชนียาจารย์ หน้า 18
หน้าที่ 18 / 170

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเจ้าของเรือค้าขายต้องเผชิญกับความกลัวเมื่อเข้ามาในคลองบางอีแท่นซึ่งมีโจรผู้ร้ายเข้าไปปล้นเรือ โดยท่านตัดสินใจเปลี่ยนตำแหน่งในเรือเพื่อให้สามารถต่อสู้และปกป้องลูกเรือได้ โดยมองว่าการให้ลูกเรือรับภาระอาจไม่เป็นธรรมในสถานการณ์ดังกล่าว เรื่องนี้จึงทำให้เห็นถึงจิตใจที่มีเมตตากรุณาและความรับผิดชอบต่อผู้อื่น ในท้ายสุด การตัดสินใจที่ยากลำบากนี้ให้ข้อคิดเกี่ยวกับความซื่อสัตย์และการเอาตัวรอด

หัวข้อประเด็น

-ความกลัวและการเอาชีวิตรอด
-จิตใจและความเป็นธรรม
-การตัดสินใจในสถานการณ์ฉุกเฉิน
-เรื่องเล่าจากชีวิตจริง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บาท ท่านจำเป็นต้องผ่านลัดคลองเล็ก ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า “คลองบางอีแท่น” อยู่เขตอำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม ซึ่งสมัยนั้นเปลี่ยวมาก เรือค้าขายที่ผ่านไปมามักถูกปล้น สดมภ์อยู่บ่อยๆ หลวงพ่อท่านเคยเล่าว่า “อ้าย ก็เชี่ยว อ้าย คลองก็เล็ก อ้ายโจรก็ร้าย” ครั้งนั้นเรือของท่านผ่านเข้าไปในคลองนี้เพียงลำเดียว สักครู่หนึ่งต่อมาสัญชาตญาณแห่งความกลัวของท่านเกิดขึ้น ทำให้คิดจะเอาตัวรอด โดยเปลี่ยนเอาลูกเรือมาถือท้ายแทน เพราะธรรมดาเมื่อโจรปล้น จะทำร้ายผู้ถือท้ายเรือซึ่งเป็น เจ้าของก่อน ถ้าท่านไปอยู่ทางหัวเรือก็มีโอกาสต่อสู้ได้ง่าย เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วจึงเปลี่ยนไปอยู่หัวเรือพร้อมกับปืนยาว ซึ่งบรรจุกระสุนไว้ 4 นัด แล้วให้ลูกจ้างถือท้ายแทน ขณะ นั้นเรือก็แล่นเข้าสู่ที่เปลี่ยวมากขึ้นทุกทีๆ ทันใดนั้นท่านก็เกิด ความคิดขึ้นมาว่า “คนพวกนี้เราจ้างเขาคนหนึ่งๆ ด้วยเงินเพียง ๑๑-๑๒ บาทเท่านั้น ส่วนเราเป็นเจ้าของทั้งเรือทั้งทรัพย์ จะโยน ความตายไปให้ลูกจ้างก่อน ดูจะเอาเปรียบเพื่อนมนุษย์มาก เกินไป ทำอย่างนี้ไม่ถูกไม่สมควร ทรัพย์ก็ของเรา เรือก็ของ เรา เราสมควรที่จะตายก่อนดีกว่า ลูกจ้างนั้นเมื่อมีภัยมาถึง เขาจะได้หนีเอาตัวรอดไปเลี้ยงลูกเลี้ยงเมียของเขาได้อีก” เมื่อ ๑๘
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More