เรื่องราวการใช้วิชชาธรรมกายในสงคราม : หน้า 85/170

ในช่วงนั้น ประตูน้ำอ่างทอง ประตูน้ำบางยาง ประตูน้ำ บางนกแขวกคลองภาษีเจริญ ล้วนแต่ถูกระเบิดลงหมดทุกแห่ง ระยะนั้นทหารกรมแผนที่ถึงกับต้องอพยพหลบภัยลูกระเบิด เข้าไปขออาศัยอยู่ในวัดปากน้ำ หลวงพ่อท่านพูดว่า ถ้าวัด ปากน้ำและประตูน้ำภาษีเจริญถูกระเบิดลง ท่านจะเลิกวิชชา ธรรมกายทันที ปรากฏว่าเครื่องบินมาทิ้งระเบิดประตูน้ำ ภาษีเจริญเหมือนกัน แต่พลาดไปลงที่ใกล้เคียงกัน ระหว่างที่เกิดสงคราม หลวงพ่อท่านคุมลูกศิษย์ที่ได้ ธรรมกายทุกคนให้ใช้วิชชาช่วยประเทศ ด้วยการซ่อนเมือง ซ่อนจุดยุทธศาสตร์ที่สําคัญ หลวงพ่อคุมการทำงานนี้ด้วยตัว เองทั้งวันทั้งคืน คราวหนึ่งหลวงพ่อถามว่าเครื่องบินข้าศึกจะ มากี่โมง ใครๆ ก็ตอบไม่ถูกแต่คุณยายตรวจดูด้วยญาณก็เห็น ชัดว่าเป็นตีหนึ่งจึงตอบไปตามนั้น พอถึงเวลาตีหนึ่งเสียง สัญญาณเตือนภัยของทางการก็ดังขึ้น คุณยายก็ใช้วิชชาปัด ลงทะเลตามคําสั่งของหลวงพ่อ ในสมัยนั้นหนังสือพิมพ์ได้ลง ข่าวว่ามีคนหลายคนมองเห็นแม่ชีเหาะขึ้นไปปัดลูกระเบิด ซึ่ง ในภายหลังมีผู้ไปสอบถามผู้สูงอายุที่อยู่ร่วมสมัย ก็มีผู้ยืนยัน ว่ามีคนเห็นกันหลายคน และหนังสือพิมพ์ก็ลงข่าวไว้ด้วย วันหนึ่งตอนเย็น หลวงพ่อบอกคุณยายว่า คืนนี้จะมี ระเบิดสำคัญมาลงที่กรุงเทพฯ ให้ไปดูซิว่าถ้าลงแล้วจะเป็น ๘๕