ชีวิตและประสบการณ์ของพระอาจารย์ : หน้า 26/170

ที่ศูนย์กลางกาย พระอาจารย์สิงห์จึงมอบหมายให้ท่านเป็น อาจารย์ช่วยสอนผู้อื่นต่อไป แต่ท่านไม่ได้รับคำเพราะเห็นว่า ท่านเองยังมีความรู้น้อยจะไปสอนผู้อื่นได้อย่างไร ดังได้กล่าวแล้วว่า หลวงพ่อท่านเคยศึกษาโหราศาสตร์ วิชาเล่นแร่แปรธาตุ และวิชาทั้งหลายทั้งปวงที่เป็นที่นิยมกัน ในสมัยนั้น เมื่อท่านเรียนจนสําเร็จแล้วท่านก็เลิก โดยไม่เคย ตำหนิวิชาของใคร ในที่สุดท่านก็เริ่มออกธุดงค์ ได้พบและ สนทนาเรื่องธรรมปฏิบัติกับพระธุดงค์ในป่า มีผู้สันนิษฐานว่า คำว่า “สัมมา อรหัง” ที่ท่านนำมาใช้บริกรรมภาวนานั้น ท่าน ไปได้ยินมาจากในป่า ประสบการณ์ในการออกธุดงค์นั้น ท่าน พบว่าพระนักปฏิบัติที่เสกอะไรต่างๆ ได้นั้น ส่วนมากท่านได้ ดวงสว่างอยู่นอกตัว ครั้งหนึ่งท่านได้ไปปักกลดอยู่ธุดงค์ที่วัดร้าง ซึ่งอยู่ข้าง วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ สุพรรณบุรี ท่านเห็นเด็กนำวัวเข้าไป ในบริเวณนั้น จึงห้ามปรามว่าอย่าปล่อยให้วัวเหยียบย่ำพระ ซึ่งอยู่ใต้ดิน บรรดาเด็กและคนเลี้ยงวัวทั้งหลายไม่เชื่อว่าใต้ พื้นดินนั้นมีพระพุทธรูปอยู่ แล้วพากันกล่าวประณามท่านต่างๆ นานา ในที่สุดท่านบอกให้ลองขุดดู ก็ได้พระพุทธรูปขึ้นมา หลายองค์ ประชาชนพากันเลื่อมใสและมาฝึกปฏิบัติธรรมกับ ท่านเป็นจำนวนมาก ๒๖