การรักษาด้วยการเรียกชื่อและภาวนา : หน้า 60/170

ไปให้ท่านรักษาท่านรักษาให้หมด คุณแม่ก็พาไปกราบท่าน หลวงพ่อเห็นแล้วก็นิ่งไปสักพักแล้วพูดว่า “ฝีอย่างนี้เขาเรียก ว่า ฝีสบาย ไม่ต้องไปหาหมอที่ไหนรักษาหรอก ให้ท่องสัมมา อรหัง นึกถึงดวงแก้วไป อีก ๗-๘ วันก็สบาย ให้ตั้งใจภาวนา ไปอย่างนี้" แล้วหลวงพ่อวัดปากนํ้าท่านสอนทําสมาธิให้ แล้ว ให้กลับไป พี่สาวตั้งใจทำตามที่หลวงพ่อแนะนำเป็นอย่างดีแล้วบอก ว่า ทำแล้วไม่ปวด พอเริ่มจะปวดนั่งสมาธิก็หาย แต่ว่าอาการ ไข้ยังเพิ่มขึ้นทุกวัน หมอมาตรวจก็ตกใจ แต่พี่ไม่มีอาการทุรน ทุรายใดๆ วันที่ ๕-๖ พี่สาวไม่พูดอะไร ได้แต่นั่งภาวนา “สัมมา อรหัง” หน้าตาเปล่งปลั่งสดใสผิดกว่าทุกวัน อาการ ไข้หายไป แต่หัวยังขยายใหญ่น่ากลัวเหมือนเดิม ใครเอา ยามาให้ก็ไม่กิน บอกว่าอย่าเสียเงินซื้อมาเลย แล้วบอกแม่ว่า อีก ๒-๓ วันจะต้องไปแล้วนะ ทุกคนในบ้านได้ฟังก็ร้องไห้ พยายามพูดปลอบโยนให้กำลังใจ แต่พี่สาวบอกว่าอย่าให้ กำลังใจเลยเพราะรู้ตัวดี ยังบอกให้ทุกคนในบ้านภาวนา “สัมมา อรหัง” อีกด้วย แต่ก็ไม่มีใครภาวนา วันสุดท้ายก่อนจะตาย หมอมาดูอาการ บอกว่าไม่ไหว แล้ว น้องสาวกับแม่เข้าไปหา บอกให้ท่องชื่อของผู้เป็นที่ เคารพในศาสนาของตน แต่พี่สาวบอกว่าไม่ใช่ ต้องภาวนา bo