ความกตัญญูและความรับผิดชอบในพระพุทธศาสนา : หน้า 122/170

ทางตอบแทนอยู่เสมอ เช่นอุบาสิกานวม แม่ค้าขายข้าวแกง ที่เคยจัดภัตตาหารเพลมาถวายท่านเป็นประจําสมัยที่ท่านอยู่ วัดพระเชตุพนฯ ต่อมาเมื่ออุบาสิกาท่านนี้ชราและทุพพลภาพ (ติสส หลวงพ่อทราบข่าวจึงได้รับตัวมาอุปการะ โยมแม่ของท่านก็ เช่นกัน ท่านได้อุปถัมภ์อย่างดี สร้างที่อยู่ให้ได้รับความสะดวก สบายจนตลอดชีวิต นอกจากนี้เมื่อสมเด็จพระวันรัต ทตฺตเถร) ซึ่งเคยดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอภาษีเจริญ ปก- ครองวัดปากน้ำ และเป็นผู้เห็นชอบให้หลวงพ่อมาเป็นเจ้า อาวาสวัดปากน้ำ ได้อาพาธ หลวงพ่อท่านก็อุปถัมภ์เรื่องภัต ตาหารอย่างเต็มที่เป็นการสนองพระคุณ หลวงพ่อท่านเป็นผู้เคร่งครัดในระเบียบวินัย ถือความ พร้อมเพรียงสามัคคีเป็นสำคัญ ทุกคนในวัดจะต้องมีวัตร ปฏิบัติเหมือนกัน ทำสิ่งใดก็ต้องทำให้พร้อมเพรียงกัน ไม่มี การขัดแย้งกัน พระภิกษุสามเณรหรือแม่ชีต้องลงสวดมนต์ ทำวัตร ฟังเทศน์ ฟังธรรมพร้อมกันทุกคน หลวงพ่อเองท่าน ก็ไม่เคยขาดกิจเหล่านี้ ท่านถือเป็นกรณียกิจที่ท่านต้องเป็น ประธานทุกเมื่อ บางครั้งท่านไม่ได้แสดงพระธรรมเทศนาเอง ท่านก็ลงไปร่วมฟังอยู่ด้วย หลวงพ่อท่านย้ำอยู่เสมอว่า การ ทำสิ่งใดให้พร้อมเพรียงกัน ได้ชื่อว่ามีความเลื่อมใสในหมู่ ๑๒๒