การรักษาผู้ป่วยด้วยธรรมะ : หน้า 67/170

ผู้ที่เคยศึกษาเฉพาะคัมภีร์มาก่อน เมื่อได้ยินได้ฟังเรื่อง ที่คุณภัลลิกาเล่ามานั้นก็น่าจะเป็นกรณีศึกษาที่น่าสนใจไม่น้อย จนถึงปัจจุบันนี้เรื่องทำนองนี้ไม่น่าจะเป็นเรื่องแปลกอีกต่อไป แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีประสบการณ์ด้วยตนเองนั้น ย่อมซาบซึ้งแก่ใจตนเองเป็นที่สุด เรื่องการรักษาผู้ป่วยนั้น หลวงพ่อท่านเห็นเป็นโอกาส ที่จะฝึกให้เขาเหล่านั้นเจริญภาวนาไปด้วย เป็นธรรมดาคนที่ มีความทุกข์ความเดือดร้อนก็ต้องการหายเร็วๆ ดังนั้นไม่ว่า หลวงพ่อท่านจะสอนให้ปฏิบัติอย่างไรก็มักจะปฏิบัติตาม ผู้ ป่วยท่านใดที่ท่านเห็นแววว่าจะได้ธรรมกาย ท่านก็จะส่งคน ไปรักษาให้ถึงที่ ดังกรณีคุณหลวงนี้เป็นตัวอย่าง เพื่อจะได้ ให้ฝึกสมาธิและแก้โรคให้ด้วย หลวงพ่อชี้แจงว่า การรักษาโรคนั้น ถ้าทั้งฝ่ายผู้รักษา และผู้ป่วยมีความเชื่อมั่นตรงกัน มีกระแสจิตเชื่อมถึงกันจึง จะมีหวังหายมาก เปรียบเหมือนเครื่องรับวิทยุและเครื่องส่ง ต้องมีคลื่นตรงกัน ท่านบอกว่าที่หายก็มากที่ไม่หายเพียงแต่ บรรเทาเป็นครั้งคราวก็มี ท่านบอกว่าถึงไม่หายก็ไม่เป็นไร เพราะไม่ได้เรียกค่ารักษาแต่ช่วยด้วยเมตตา อย่างน้อยคน เจ็บก็ได้รู้วิธีปฏิบัติธรรม หรือมีโอกาสเข้าใกล้พระรัตนตรัย พอสมควรแก่อุปนิสัย ซึ่งก็ปรากฏมีเป็นจำนวนมากเช่นกันที่ ๖๗