การเจริญภาวนาและการเข้าถึงธรรม พระมงคลเทพมุนี มหาปูชนียาจารย์ หน้า 31
หน้าที่ 31 / 170

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้พูดถึงความสำคัญของการเจริญภาวนาในวัดบางปลา โดยพระภิกษุผู้ซึ่งมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรมและสามารถสอนให้ผู้อื่นเข้าถึงธรรมได้ เรื่องราวถูกเล่าเกี่ยวกับการที่ท่านได้เดินทางไปที่วัดต่างๆ เพื่อสอนวิธีปฏิบัติและช่วยเหลือผู้อื่นในการเข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งแสดงถึงความมุ่งมั่นในการฝึกสมาธิและสนองคุณพระอุปัชฌาย์ที่รู้จัก

หัวข้อประเด็น

-การนั่งสมาธิ
-การสอนธรรม
-การเข้าใจพระธรรมกาย
-ประวัติพระภิกษุ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ตราต่อไปท่านก็เห็นพระภิกษุที่อยู่ในวัดนั้นด้วย ความรู้สึก ขณะนั้นเหมือนกับว่า ตัวท่านเองได้ไปอยู่ที่วัดนั้น และท่าน รู้สึกว่าที่วัดบางปลาจะมีผู้ที่สามารถบรรลุธรรมเช่นเดียวกับท่าน วัดนั้นจึงปรากฏให้ท่านเห็น นับแต่นั้นมา ท่านก็มุ่งมั่นในการนั่งสมาธิเจริญภาวนา เพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม เมื่อยิ่งปฏิบัติก็ยิ่งลึกซึ้ง จน กระทั่งเวลาออกพรรษาและรับกฐินแล้ว ท่านก็ขอลาเจ้าอา วาสวัดโบสถ์บนไปพักที่วัดบางปลา และที่นั่นเองท่านได้สอน การเจริญภาวนาจนมีพระภิกษุผู้สามารถเจริญรอยตามท่านได้ ๓ รูป และคฤหัสถ์ ๔ คน จากนั้นท่านได้พาพระภิกษุที่เข้าถึงธรรมกายรูปหนึ่งชื่อ พระสังวาลย์ ไปจำพรรษาที่วัดสองพี่น้อง สุพรรณบุรี ซึ่งนับ เป็นพรรษาที่ ๑๓ ของท่าน และที่นั่นท่านก็สามารถแนะนำ วิธีปฏิบัติให้แก่พระภิกษุรูปหนึ่งชื่อพระหมก ได้เข้าถึงพระ ธรรมกาย ภายหลังท่านรูปนี้ได้มาจำพรรษาที่วัดปากน้ำ และ หลวงพ่อได้ส่งไปสอนปฏิบัติธรรมที่วัดบรมนิวาส จนมีผู้เข้า ถึงพระธรรมกายด้วยเช่นกัน เมื่อรับกฐินเสร็จแล้ว ท่านได้ไปปฏิบัติศาสนกิจที่วัด ประตูสาร ด้วยหวังจะสนองพระคุณพระอุปัชฌาย์ของท่าน แต่พระอุปัชฌาย์ท่านมรณภาพไปแล้ว หลวงพ่อท่านจึงได้อยู่ ୩୭
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More