คุณค่าของเวลาในมุมมองหลวงพ่อ : หน้า 124/170

ท่านว่ามีคนสองประเภทที่ชอบเวลาเช่นนั้น คือพวกมิจฉาชีพ กับพวกเจ้าชู้ นอกจากนั้นท่านก็ต้องการสอดส่องดูแลสมาชิก ภายในวัดว่า มีใครแอบออกไปเที่ยวหรือว่ามีการมั่วสุมท่า อะไรกันหรือไม่ ระหว่างนั้นถ้าพบใครนั่งสมาธิหรือท่องหนังสือ ท่านจะพอใจมาก หลวงพ่อท่านเป็นผู้ที่เข้มงวดกวดขัน แต่ท่านไม่ใช้ อารมณ์ นอกจากนั้นท่านยังเป็นผู้ที่อารมณ์ดีและมีอารมณ์ ขันอีกด้วย เสียงหัวเราะหรือน้ำเสียงของท่านนั้น ทุกคน สัมผัสได้ถึงความเมตตากรุณาของท่านอย่างชัดเจน เช่น ครั้งหนึ่งอุบาสิกาในวัดที่ช่วยงานท่านอยู่เป็นประจำได้ออกไป ดัดผม เมื่อกลับมาหลวงพ่อท่านถามว่าเสียค่าดัดเท่าไร เมื่อ ได้รับคำตอบว่า ๑๕๐ บาท ท่านก็พูดว่าแพงแต่ก็สวยดี แต่ หลวงพ่อว่าขนหน้าแข้งหลวงพ่อสวยกว่าเพราะมันหยิกธรรม ชาติ ไม่ต้องเสียเงินดัด หลวงพ่อท่านเห็นคุณค่าของเวลาเป็นอย่างมาก ท่าน มักอบรมให้ลูกศิษย์เห็นค่าของเวลาอยู่เสมอ ท่านว่า ยังมีอีก หลายคนที่ยังมัวแต่ชมสวนดอกไม้อยู่ในโลก ชมรูปบ้าง เสียง บ้าง กลิ่นบ้าง รสบ้าง ไม่ได้ไปไหนกับเขาเลย บางคนไปแล้ว ก็เลี้ยวกลับ ไม่ไปจริงๆ ไปเพลิดเพลินในบ้านในเรือนกันอีก แล้ว ทำกลับๆ กลอกๆ จะเอาชีวิตไม่รอด ท่านสอนให้ปฏิบัติ ๑๒๔