หลักการปกครองและเมตตาธรรมของหลวงพ่อ : หน้า 114/170

หลวงพ่อท่านอีกด้วย ลำพังการดูแลเรื่องปากท้องเพียงเรื่อง เดียวของพระภิกษุสามเณร อุบาสกอุบาสิกา รวมมากกว่า ๑,๒๐๐ คน ก็ไม่มีวัดใดในสมัยนั้นทำได้ ยังไม่ต้องกล่าวถึง เรื่องการเรียน การทํางาน ความเป็นอยู่ ฯลฯ ซึ่งหากผู้ที่เคย เป็นผู้บริหารมาบ้างย่อมจะซาบซึ้งดีว่ายุ่งยากเพียงใด โดย เฉพาะอย่างยิ่งปัญหาเรื่อง “คน” เพียงเรื่องเดียว ถ้าผู้บริหาร มีบารมีไม่เพียงพอ หมู่คณะนั้นก็มีอันจะต้องระส่ำระสาย หลักในการปกครองของท่านนั้น ที่เห็นได้ชัดประการ แรกได้แก่ พรหมวิหารธรรม เรื่องเมตตาธรรมของท่านนั้น เป็นที่ประจักษ์ชัดแก่เราท่านทั้งหลายเป็นอย่างดี ตั้งแต่เรื่อง ราวในวัยเด็กของท่าน และโดยเฉพาะการให้อาหารเป็นทาน แก่สุนัขผอมโซ ในยามที่ท่านเองก็หิวโหยเพราะอดอาหารนั้น เป็นที่ซาบซึ้งกันเป็นอย่างดี ศิษย์ใกล้ชิดของท่านผู้หนึ่งกล่าวถึงปฏิปทาของท่านว่า “หลวงพ่อท่านให้ความเมตตากรุณาแก่ทุกคนอย่างเสมอภาค ท่านสอนให้ทุกคนมีเมตตากัน ไม่ให้ดูหมิ่นเหยียดหยามกัน ท่านบอกว่าการดูหมิ่นเหยียดหยามกันแสดงให้เห็นถึงความ ปราศจากเมตตาในกันและกัน ใครที่มีนิสัยเช่นนี้ให้กลับใจ เสียใหม่ ท่านบอกว่า บางคนดูหมิ่นผู้อื่นโดยที่ตัวไม่รู้ตัวก็มี เห็นว่าเขาเล็กกว่าด้อยกว่า สู้ไม่ได้ก็ว่าเอาตามชอบใจ พูดจา ๑๑๔