คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ : หน้า 15/80

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๑๕) ๘. เรื่องสญชัย [๘] กาโลยนฺเต มหาวีร สเทวก๋ ตารยนโต อุปปชช มาตุกุจฉ พุชฺฌสุสุ อมต์ ปทนฺติ ข้าแต่พระมหาวีระ กาลนี้ เป็นกาลของพระองค์, ขอพระองค์ จงเสด็จอุบัติในพระครรภ์พระมารดา ตรัสรู้อมตบท ยังโลกนี้กับ ทั้งเทวโลกให้ข้ามอยู่ นิพพุตา นูน สา มาตา นิพฺพุโต นูน โส ปิตา, นิพฺพุตา นูน สา นารี, ยสุสาย อีทโส ปตีติ พระราชกุมารผู้เช่นนี้ เป็นพระราชโอรสแห่งพระชนนีพระชนก และ เป็นพระสวามีของพระนางใดๆ พระชนนีพระชนก และพระนางนั้นๆ ดับ (เย็นใจ) แน่แล้ว อปุนํ วา พหุ วา ภาสสส, อตฺถญฺเญว เม พรูหิ, อตฺเถเนว เม อตฺโถ กี กาหสิ พฺยญฺชนํ พหุนติ จะมากหรือน้อยก็ตาม ขอพระผู้เป็นเจ้า จงกล่าวเถิด, จงบอก แก่ข้าพเจ้าแต่ใจความเท่านั้น ข้าพเจ้าต้องการใจความ จะต้องทำ พยัญชนะให้มากไปทำไม เย ธมฺมา เหตุปฺปภวา, เตสญฺจ โย นิโรโธ จ เตสํ เหตุ ตถาคโต, เอววาที มหาสมโณติ ธรรมเหล่าใด มีเหตุเป็นแดนเกิด พระตถาคตตรัสเหตุแห่งธรรม เหล่านั้น และเหตุแห่งความดับแห่งธรรมเหล่านั้น พระมหาสมณะมี ปกติตรัสอย่างนี้.