ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ : หน้า 78/80

ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ (๗๘) ๑๑. เรื่องพระสัปปทาสเถระ [๔๑] โย จ วสฺสสต์ ชีเว กุสโต หินวีริโย เอกาห์ ชีวิต เสยฺโย วีริย์ อาราโต ท ห ก็ผู้ใดเกียจคร้านมีความเพียรอันทราม จึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี, ความ เป็นอยู่วันเดียว ของท่านผู้ปรารภความเพียรมั่น ประเสริฐกว่าชีวิต ของผู้นั้น. ๑๒. เรื่องนางปฏาจารา [๔๒] อุโภ ปุตฺตา กาลกตา, ปนฺเถ มยุห์ ปตี มโต, มาตา ปิตา จ ภาตา จ เอกจิตกมุห์ ฑยุหเรติ บุตร ๒ คน ตายเสียแล้ว, สามีของเรา ก็ตายเสียที่ทางเปลี่ยว, มารดาบิดาและพี่ชายก็ถูกเผาบนเชิงตะกอนเดียวกัน จตุสุ สมุทเทสุ ชนํ ปริตฺตก, ตโต พหุ อสสุชล อนปุปก ทุกเป็น ผฏฐิสส นรสส โสจโต ก็การณา อมุม ตฺวํ ปมชฺชสีติ น้ำในสมุทรทั้ง ๔ มีประมาณน้อย, น้ำตาของคนผู้อันทุกข์ถูกต้อง แล้ว เศร้าโศก ไม่ใช่น้อย มากกว่าน้ำในมหาสมุทรนั้น; เหตุไร เธอจึง ประมาทอยู่เล่า? แม่น้อง