ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ : หน้า 56/80

ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ (๕๖) นายมาลาการ จักดำรงอยู่ในเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย จักไม่ไป สู่ทุคติ ตลอดแสนกัลป์, นี่เป็นผลแห่งกรรมนั้น, ภายหลังเขาจักเป็น พระปัจเจกพุทธะ นามว่าสุมนะ. ตญฺจ กมฺนํ กต์ สาธุ ย่ ก วา นา ต ปติ ยสฺส ปตฺโต สุมโน วิปาก์ ปฏิเสวติ. บุคคลทํากรรมใดแล้ว ย่อมไม่เดือดร้อนในภายหลัง เป็นผู้เอิบอิ่ม มีใจดี ย่อมเสวยผลของกรรมใด, กรรมนั้นแล อันบุคคลทำแล้ว เป็น กรรมดี. ๑๐. เรื่องพระอุบลวรรณาเถรี [๕๔] มธุวา มญฺญตี พาโล ยาว ปาป์ น ปจฺจติ ยทา จ ปจฺจติ ปา อถ (พาโล) ทุกข์ นิคจฺฉติ คนพาลย่อมสำคัญบาปประดุจน้ำผึ้ง ตราบเท่าที่บาปยังไม่ให้ผล ก็เมื่อใด บาปให้ผล; เมื่อนั้น คนพาล ย่อมประสพทุกข์ วาริ โปกขรปตฺเตว อาร์คเคริว สาสโป โย น ลิปฺปติ กาเมสุ ตมห์ พรูมิ พราหมณฤติ เรากล่าวบุคคล ผู้ไม่ติดอยู่ในกามทั้งหลาย เหมือนน้ำไม่ติดอยู่ใน ใบบัว เหมือนเมล็ดพันธุ์ผักกาดไม่ติดอยู่ที่ปลายเหล็กแหลม; ว่าเป็น พราหมณ์.